Ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα με την περίπτωση της Ελλάδας; Η κυβέρνηση πολύ σωστά προχώρησε σε ένα πλαίσιο νομικής αναγνώρισης των Esports, κάνοντας παράλληλα ένα μεγάλο λάθος. Όπως τόνισε ο κύριος Αυγενάκης, ως Esports αναγνωρίζει μόνο όσα παιχνίδια είναι η ηλεκτρονική μεταφορά αθλημάτων. Με πιο απλά λόγια, οτιδήποτε δεν είναι ποδόσφαιρο (FIFA), μπάσκετ (NBA), ή οποιοδήποτε άλλο αναγνωρισμένο άθλημα, δεν θεωρείται Esport και δεν είναι νομικά αναγνωρισμένο. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, ότι ο νέος νόμος πετάει εκτός μία τεράστια μερίδα παιχνιδιών (αλλά και επαγγελματίες παίχτες) τα οποία φιγουράρουν στη λίστα με τα πιο διάσημα παιχνίδια στον κόσμο των Esports και κρατάνε στις πλάτες τους μία τεράστια βιομηχανία χρήματος. Με ακόμα πιο απλά λόγια, παιχνίδια που απαιτούν στρατηγική και battle θεωρούνται ως ακατάλληλα, καθώς υπονοείται ότι προωθούν τη βία.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα των παραπάνω; Η συντριπτική πλειοψηφία των Esports, στην οποία μάλιστα γίνονται υπέρογκες επενδύσεις και παρουσιάζουν δυνατότητα πολλαπλάσιων εσόδων, μένει εκτός. Το βασικό ερώτημα όμως στο σημείο αυτό είναι το εξής: Το πρόβλημα για το Ελληνικό κράτος είναι πως ένα παιχνίδι στρατηγικής έχει όπλα, επομένως προωθεί τη βία, ή το ότι πρέπει να δημιουργήσει ένα σοβαρό πλαίσιο το οποίο θα ελέγχει το fair play;
Για περισσότερα πατήστε εδώ..