Είχα γράψει πριν περίπου έναν χρόνο το παρακάτω κείμενο, με αφορμή το νέο Video του Moby μου φαίνεται ξανά επίκαιρο.
Είμαι σίγουρος πως στα τρία πρώτα δευτερόλεπτα οι περισσότεροι από εσάς έχετε την απάντηση στην ερώτηση του τίτλου, η οποία μάλλον είναι διαφορετική από εκείνη που θα προσπαθήσει να τεκμηριώσει αυτό το κείμενο: το Internet μας φέρνει πιο κοντά.
Είμαι κι εγώ παιδί της αλάνας, ανήκω σε εκείνους που έφτιαχναν ξύλινα σπαθιά και αυτοσχέδιες μπασκέτες από ζάντες ποδηλάτου. Τολμώ να πω πως μου λείπει εκείνη η αφέλεια της γενιάς μου, που προσπαθούσαμε από το τίποτα να φτιάξουμε κάτι και με το κάτι να παίζουμε για ώρες.
Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Από πολύ μικρές ηλικίες τα παιδιά χάνονται στα smartphones, τους υπολογιστές και τις κονσόλες και εκεί που καταλήγουν όλα: στο Internet.
Ας συμφωνήσουμε, για την οικονομία της κουβέντας, πως το Internet είναι γεμάτο κινδύνους αλλά και ψέματα. Είναι όμως και μία εξαιρετική ευκαιρία να κάνεις φίλους, δεσμούς, δουλειά – τα πάντα.
Ακούω πολλούς να γκρινιάζουν πως το Internet μας έχει κάνει μαλθακούς. Ακούω γυναίκες να λένε πως «δεν υπάρχουν πια άντρες κυνηγοί και γι’ αυτό φταίει το Internet». Χάθηκε το φλερτ κ.ά. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Στο Internet έχεις τη δυνατότητα να δείξεις αυτόν που πραγματικά είσαι, να σε συμπαθήσουν ή να σε αντιπαθήσουν γι’ αυτό που είσαι. Για παράδειγμα αν είσαι ένας μέτριος τύπος και προσπαθήσεις να φλερτάρεις σε ένα μπαρ είναι πολύ πιθανό να φας «χυλόπιτα», παρότι μπορεί να είσαι αστείος, έξυπνος και ενδιαφέρον τύπος. Στο Internet λοιπόν, συστήνεσαι με αυτό που είσαι πραγματικά και όχι και αυτό που φαίνεσαι. Έχεις το χρόνο και την ασφάλεια να πεις μια ατάκα, να κάνεις χιούμορ ή να ανοίξεις κουβέντα. Με τον ίδιο τρόπο μπορείς να κάνεις και φίλους. Αν δε με πιστεύετε, ρωτήστε το twitter.
Έπειτα, δεν υπάρχει πια τόσος χρόνος για εξόδους και γνωριμίες. Οι ρυθμοί είναι εξοντωτικοί και στο λίγο χρόνο που μένει, κάποιος το σκέφτεται διπλά πριν βγει για να γνωρίσει κόσμο. Το Internet σε γλιτώνει από αυτό το χρόνο και τη φθορά της γνωριμίας. Μπορείς πίσω από μια οθόνη να κάνεις απίθανες κουβέντες και ενδιαφέρουσες γνωριμίες.
Προσοχή: δεν υποκαθιστά σε καμία περίπτωση την έξοδο, το φλερτ ή τη γνωριμία. Απλά βοηθάει να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος.
Οι άνθρωποι, από τη γέννηση τους μέχρι και σήμερα, έκαναν χρήση της εκάστοτε τεχνολογίας προς όφελός τους. Την έκαναν εργαλείο τους. Από τους ανθρώπους των σπηλαίων μέχρι και τους πιτσιρικάδες του σήμερα, οι άνθρωποι εξελίσσονται. Το να χρησιμοποιείς το Internet προς όφελός σου για να γνωρίσεις κόσμο δεν σε αποξενώνει – ίσα ίσα είναι απόλυτα φυσιολογικό.
Τόσο και οι παλιότερες γενιές, οι γενιές της αλάνας, όσο και οι γενιές που μεγαλώνουν τώρα μέσα στην τεχνολογία, πρέπει να αγκαλιάσουν το Internet. Είναι ένας τρόπος κοινωνικοποίησης, διασποράς της πληροφορίας και προβληματισμού.
Είναι όμως και μέρος γεμάτο κινδύνους – καθόλου αγγελικά πλασμένο…
Το άρθρο καταπιάνεται με ένα από τα μεγαλύτερα και πιο πολύπλοκα φιλοσοφικά θέματα της εποχής μας…Δεν είναι εφικτό, ούτε έχει νόημα, κατά τη γνώμη μου, μέσα σε 100-200 λέξεις να γίνει προσπάθεια απάντησης αυτού του ερωτήματος. Είναι καταδικασμένη να αποτύχει μία τέτοια προσπάθεια εκ των πραγμάτων. Το ζήτημα είναι εντυπωσιακά πολυδιάστατο και εδώ δεν φαίνεται ούτε καν η κορυφή του παγόβουνου. Κοινοτοπίες, γενικότητες και μονοδιάστατη προσέγγιση του ζητήματος βλέπω εγώ. Αλλά αυτό που με εντυπωσιάζει, ανησυχεί περισσότερο είναι το γεγονός ότι το ποστ έχει 10.004 views, τη στιγμή που γράφω αυτό το comment, και κανένα comment (πλην του δικού μου). Oh well…