Orborun Review
(Αγοράστε το παιχνίδι εδώ.)
Το Orborun της Tiny Lab Production είναι ένα 3D action-puzzle skill run & roll game με γρήγορη δράση, που απευθύνεται στον καθένα λόγω της απλής του φύσης. Ο κεντρικός και σχεδόν μοναδικός ήρωας του παιχνιδιού είναι ένα ρομποτάκι αγνώστων λοιπών στοιχείων με την ιδιότητα να μετατρέπεται σε σφαίρα. Μετά από ώρες παιχνιδιού μπορούμε να ξεκλειδώσουμε τα δυνατότερα”αδελφάκια” του ή φίλους του ή Alter Ego του, τα οποία προφανώς είναι ρομπομπάλες και αυτά, αλλά κατέχουν από μια διαφορετική ιδιότητα το καθένα, η οποία είναι άλμα και άμεση επιτάχυνση. Σκοπός μας είναι, λοιπόν, να οδηγήσουμε την ρομποσφαίρα μας μέσα από διάφορες διαδρομές, κάνοντας όσο το δυνατόν μεγαλύτερο σκόρ.
Το σκορ αυτό επιτυγχάνεται με μια από τις πιο παλιές συνταγές στο κόσμο του gaming. Γρηγορότερος χρόνος – καταστροφή όλων των αντικειμένων (τζάμια στη προκειμένη περίπτωση), μη καταστροφή των αντικειμένων που κάνουν τζιζζ (κόκκινα τζάμια) και συλλογή όλων των collectibles ανά πίστα (κάτι σαν δαχτυλίδια αλά Sonic μονό που είναι ρομποτικά) . Όσο προχωράει το παιχνίδι ξεκλειδώνουμε νέες πίστες και με τις ανταμοιβές μας από τα collectibles, ξεκλειδώνουμε τα δύο extra ρομποτάκια kai εννέα skin για το καθένα. Απλά πράγματα.
Προσοχή όμως καθώς το “απλά πράγματα” δεν συνεπάγεται απαραίτητα και εύκολα. Το παιχνίδι μπορεί να προσφέρει αρκετές ώρες casual και χαλαρής διασκέδασης στον χρήστη, καθώς το να φτάσεις απλά στο τέλος μιας πίστας είναι σχετικά εύκολα εφικτό. Αν κάποιος θελήσει να “ολοκληρώσει” όντως το παιχνίδι, συλλέγοντας δηλαδή όλα τα collectibles σε κάθε πίστα και σπάζοντας όλα τα τζάμια-στόχους, τον περιμένουν πολλές ώρες προσπάθειας και επανάληψης. Σίγουρα θα χρειαστεί μερικά ανταλλακτικά κουμπιά πληκτρολογίου με το γράμμα R όπου βρίσκεται η συντόμευση Retry stage καθώς αυτό ή θα ξεβάψει από το πάτημα ή πολύ πιθανό και να σπάσει από μερικές εκφράσεις οργής του χρήστη. Οι σχεδιαστές του game δηλώνουν ότι ήθελαν να δημιουργήσουν ένα παιχνίδι με hardcore gameplay και τα κατάφεραν. Μπορείς να παίξεις και να προχωρήσεις το παιχνίδι άμεσα, αλλά αν θες να περηφανεύεσαι για τα highscores σου, απαιτείται κόπος, χρόνος, ικανότητα και ανθεκτικά νεύρα.
Ανοίγοντας το παιχνίδι μπορείτε να ρυθμίσετε τα control αν και δε χρειάζεται καθώς είναι υπερβολικά απλά και να θέσετε ανάλυση οθόνης και ποιότητα γραφικών. Fastest, fast, simple, good, beautiful, και fantastic οι επιλογές μας στα γραφικά, επιλέγουμε fantastic γιατί έχουμε χρυσοπληρώσει το PC και πέφτουμε θύμα της μεγαλύτερης τρολιάς που μπορούσαν να μας κάνουν οι developers. Παίζουμε με fantastic ρύθμιση γραφικών την training πίστα απο to Street Fighter IV. Ναι στην πίστα με φόντο τα γκρι τετράγωνα αναφέρομαι, χωρίς τα textures του Street Fighter IV όμως. Ήταν βαριά για την fantastic ρύθμιση μας…
Μπορώ να κάνω λογοπαίγνια για το εν λόγω γεγονός για κάνα δίωρο, αλλά θα κλείσω λέγοντας ότι το φόντο του παιχνιδιού και στους τρείς κόσμους είναι μόνιμα αυτά τα γρί τετράγωνα με μόνη αλλαγή το χρώμα των φωτεινών γραμμών που τα χωρίζει. Έλλειψη φαντασίας στο μέγιστο και κρίμα διότι τα υπόλοιπα αντικείμενα αν και απλά και λιτά δεν είναι κακοσχεδιασμένα, με τα ρομποτάκια και τα skin τους να ξεχωρίζουν. Θα μπορούσαν με μερικά απλά Backround με ωραίους χρωματισμούς και διάφορα θέματα και συνδιασμούς χρωμάτων να ανέβαζαν πολύ την οπτική παρουσίαση του παιχνιδιού.
Ο Ήχος κυμαίνεται σε σχετικά καλά επίπεδα, με soundtrack ηλεκτρονικής μουσικής που δένουν με το όλο concept του παιχνιδιού και δημιουργούν μια αίσθηση βιασύνης λόγω του γρήγορου ρυθμού τους, που και αυτή δένει όμορφα με την ιδέα της ρόμποσφαιρας, που τρέχει χωρίς φρένα στις επικίνδυνες πλατφόρμες του κόσμου του Orborun. Παρόλα αυτά τα κομμάτια είναι πολύ λίγα στον αριθμό, με αποτέλεσμα να επαναλαμβάνονται.
Όσο αφορά τα ηχητικά εφέ το παιχνίδι δεν έχει να μας δείξει κάτι ιδιαίτερο καθώς είναι και λίγα στον αριθμό άλλα και σε μερικές κινήσεις απουσιάζουν. Γεια παράδειγμα η αλλαγή του ήρωα από ρομπότ σε μπάλα και εναλλάξ (πραγματικά πόσο δύσκολο ήταν να προστεθεί ένας ήχος μεταμόρφωσης αλά transformers σε αυτή τη κίνηση?) και μια σπινιά που κάνει βάζοντας φάλτσα στη κίνηση του, δεν συνοδεύονται από κάποιο ήχο. Επίσης τα ρομποτάκια μας είναι τελείως μουγκά.. Όπου υπάρχουν ηχητικά εφέ, με εξαίρεση την καταστροφή του ήρωα που ο ήχος αντί για έκρηξη με μεταλλικούς θορύβους είναι σαν σπάσιμο γυαλιού (έλεος??), είναι καθαρά και καλής ποιότητας.
Συνοπτικά το Οrborun είναι ένα αξιοπρεπές παιχνίδι, με ευχάριστο gameplay, με τη δυνατότητα να προσφέρει μια καλή πρόκληση σε σκληροπυρηνικούς gamers αλλά και χαλαρό σκότωμα της ώρας για ένα μέσο παίκτη. Για κανένα λόγο δε διεκδικεί βραβείο καινοτομιών, έχει μεγάλο περιθώριο βελτίωσης στην οπτική παρουσίαση, καθώς το οποιοδήποτε art design φαίνεται να απουσιάζει κατά την δημιουργία του παιχνιδιού. Ο Ήχος είναι στο σωστό δρόμο με την πλειοψηφία των υπαρκτών ηχητικών εφέ να είναι αξιοπρεπή, παρά τις ελλείψεις και με τα επιλεγμένα soundtrack να δημιουργούν τη σωστή αίσθηση στον παίκτη, αλλά να μην επαρκούν σε αριθμό. Να σημειώσω ότι οι δημιουργοί του παιχνιδιού δήλωσαν ότι πρόκειται να επιτρέψουν στο χρήστη να χρησιμοποιεί τη δική του μουσική σε επερχόμενο update. Πάρα τα όποια αρνητικά έχει γίνει ένα σεβαστό κομμάτι καλής δουλειάς και σε συνδυασμό με το σπάνιο είδος του παιχνιδιού (rolling ball action puzzles υπάρχουν πολύ λίγα) σίγουρα είναι κάτι που αξίζει μια ματιά. Ιδιαιτέρα από τους λάτρεις των puzzles και των skill games.