Όταν ακούσαμε ότι έρχεται μία νέα ταινία με τον γνωστό King Kong, υπήρξε μία «παγωμάρα». Πολύ εύκολα στην εποχή μας, αριστουργήματα γίνονται «αγελάδα που βγάζει λεφτά», με ένα μέτριο αποτέλεσμα και κάποιους γνωστούς ηθοποιούς. Είναι το Skull Island άλλη μία τέτοια ταινία;
Το φιλμ ουσιαστικά αποτελεί prequel της κανονικής ταινίας. Μία ομάδα επιστημόνων και στρατιωτικών, λίγο μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ, στέλνεται σε ένα ανεξερεύνητο νησί από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, με ελπίδες για νέες ανακαλύψεις. Εκεί έρχονται αντιμέτωποι με εξαφανισμένα ζώα, μία πρωτόγονη φυλή και φυσικά βλέπουμε την πρώτη επίσημη επαφή των ανθρώπων με τον Kong. Αυτονόητο ότι οι ήρωες θα πρέπει να ξεφύγουν από το νησί. Ο μεγάλος μας γορίλας βρίσκεται ακόμα σε «εφηβική» ηλικία (και μέγεθος) ενώ ο σκηνοθέτης δίνει μία άλλη άποψη για την ύπαρξη του Kong, εξηγώντας αρκετά και εισάγοντας περισσότερο το μεταφυσικό στην ιστορική αναδρομή.
Η πλοκή, λοιπόν, κάθε άλλο παρά κακή είναι. Αντίθετα, αποτελεί μία ενδιαφέρουσα και καλοφτιαγμένη αφήγηση για την πρώτη επαφή των ανθρώπων με τον King Kong, φροντίζοντας να μας βομβαρδίσει και με easter eggs για διάφορες ταινίες. Εκεί που εκπλήσει όμως είναι αλλού: ο οπτικός τομέας. Πανέμορφα και καλοδουλεμένα εφέ, η φωτογραφία είναι αριστουργηματική και η ατμόσφαιρα αποδίδεται ορθά. Ακόμα και οι όποιοι παροξυσμοί του σεναρίου με υπερφυσικές πινελιές δεν καταστρέφουν σε καμία περίπτωση το συνολικό αποτέλεσμα, στο δέσιμο ιστορίας και εικόνας. Δεν γίνεται να μην αναφέρω -και όχι τόσο σαν αρνητικό- την ακατανόητη αλλά πετυχημένη προσήλωση του σκηνοθέτη στην αισθητική του «Αποκάλυψη Τώρα», με μόνη σύνδεση το φανερό ιστορικό πλαίσιο της εποχής.
Έτσι, βρίσκουμε την ιστορία να μην κάνει «κοιλιά», πράγμα σημαντικότατο για ταινίες δράσης. Όσον αφορά τους ηθοποιούς, το cast αποτελείται από ένα σωρό γνωστούς και καταξιωμένους ανθρώπους: Tom Hiddleston, Samuel L. Jackson, John Goodman, John C. Reilly, Brie Larson κτλ και αυτό από μόνο του δίνει επιπλέον αξία στην ταινία. Μπορεί να μην βλέπουμε την κορυφή της αφηγηματικής τους καριέρας (πώς θα μπορούσε άλλωστε σε μία τέτοια ταινία) αλλά δεν έχουμε κανένα παράπονο ούτε στον τομέα αυτόν, αντίθετα δίνουν απολαυστική διάθεση στον ρου της ιστορίας. Τέλος, αν κάτι βαθύτερο μπορεί να υπήρξε μέσα από αυτή την ιστορία, είναι η φυλή των ιθαγενών, όπου προς έκπληξη, δεν παρουσιάστηκαν ούτε οι κακοί πρωτόγονοι της υπόθεσης, ούτε τα ανθρωπάκια προς κατανάλωση σφαιρών ή τεράτων. Υπήρξε ένα βάθος στην παρουσίασή τους, από τον σεβασμό της φύσης και των ανθρώπινων παραδόσεων μέχρι την ξεχωριστή τους σχέση με τον Kong.
Το Skull island καταφέρνει όχι μόνο να επαναφέρει με αξιώσεις τον ξεχασμένο King Kong αλλά και την ίδια την κατηγορία ταινιών με τέρατα και άλλα παρόμοια. Διότι αυτή είχε χαντακωθεί τα τελευταία χρόνια αφενός από την απαράδεκτη οπτική των περισσότερων σκηνοθετών και της βιομηχανίας, αφετέρου από την ίδια την εποχή που απαιτούσε κάτι περισσότερο από τέρατα που καταστρέφουν πόλεις. Η ταινία προσφέρει ποιοτική απόλαυση σε κάθε γωνία ενώ πετυχαίνει να αποδώσει στον Kong ένα φρέσκο περιτύλιγμα για την συνέχεια της ιστορίας στο μέλλον.
