Το “I Am Setsuna” (“Είμαι η Setsuna”) είναι ένα νέο Ιαπωνικό παιχνίδι ρόλων (JRPG), με δημιουργούς το νεοσύστατο στούντιο Tokyo RPG και εκδότρια την Square Enix. Το παιχνίδι είναι αφιερωμένο σε όλους τους οπαδούς των παλιών στυλ JRPG μιας και συνδυάζει πολλά στοιχεία από εκείνα τα παιχνίδια, όπως το σύστημα μάχης ενεργού χρόνου (ΑΤΒ) και τους σιωπηλούς πρωταγωνιστές.
Η ιστορία παίρνει μέρος σε ένα χιονισμένο χωριό και ο παίκτης παίρνει τον έλεγχο ενός πληρωμένου δολοφόνου ονόματι Endir. Του δίνεται μία αποστολή να ταξιδέψει στο χωριό Nive και να εκτελέσει την “θυσία”. Ο Endir, όντας ο σιωπηλός πρωταγωνιστής που είναι, δέχεται την αποστολή χωρίς πολλές ερωτήσεις. Ωστόσο, μόλις φτάνει στο χωριό Nive και γνωρίζει τον στόχο του, τη Setsuna ( και την προστάτιδά της, Aeterna, της οποίας η παρουσία αποδεικνύεται καθοριστική για την εξέλιξη της υπόθεσης), ανακαλύπτει πως ούτως ή άλλως θα δώσει τη ζωή της για να διατηρηθεί η ειρήνη του πλανήτη, εξ ου και ο τίτλος “θυσία”. Οπότε αποφασίζει να την ακολουθήσει στο ταξίδι που θα κάνει μέχρι τα “Χαμένα Εδάφη” (“Lost Lands”) όπου θα θυσιαστεί, για να φροντίσει να ολοκληρώσει την αποστολή του. Στο δρόμο, γνωρίζουν περισσότερους χαρακτήρες, ορισμένοι από τους οποίους θα ταξιδέψουν μαζί τους. Υπάρχει ποικιλία στους ρόλους (μέχρι το τέλος του παιχνιδιού η ομάδα θα αποτελείται από 7 χαρακτήρες), ωστόσο οι περισσότεροι είναι μονοδιάστατοι. Η υπόθεση έχει μερικές επιπλοκές, ειδικά προς το τέλος, όχι όμως τίποτα που δεν θα το περίμενε κανείς.
Το σύστημα μάχης είναι παραδοσιακό ΑΤΒ, ωστόσο προσφέρει τη δική του αίσθηση ποικιλίας. Ο παίκτης μπορεί να εξοπλίσει τους χαρακτήρες του (3 στην ομάδα, χωρίς εναλλαγές κατά τη διάρκεια της μάχης) με ορισμένα talisman (φυλαχτά). και πάνω σε αυτά τα talisman μπορούν να τοποθετηθούν ορισμένοι λίθοι με όνομα spiritnite. Υπάρχουν 2 ειδών spiritnite: command και support. Τα command spiritnite δίνουν στους χαρακτήρες τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν ορισμένες τεχνικές (“techs”) κατά τη διάρκεια της μάχης (μαγεία, skills, κ.ά.). Τα support spiritnite δίνουν υποστηρικτικές ικανότητες στους χαρακτήρες, π.χ. ανεβάζουν τους πόντους ζωής (ΗΡ), ανεβάζουν την άμυνα ή την επίθεση, προστατεύουν εναντίον επιθέσεις ενός στοιχείου (φωτιά) ή στις αλλαγές του status. Ανάλογα με το ποιο spiritnite χρησιμοποιούν 2 ή 3 χαρακτήρες (και αν αυτοί οι χαρακτήρες βρίσκονται στην ενεργή ομάδα μάχης), ο παίκτης μπορεί να εξαπολύσει ορισμένες συνδυασμένες επιθέσεις. Ωστόσο, για να μπορέσει να τις χρησιμοποιήσει, ο παίκτης θα πρέπει να περιμένει να γεμίσουν οι μπάρες ΑΤΒ και των δύο (ή τριών) χαρακτήρων. Μόλις οι παίκτες αρχίσουν να συνηθίζουν το σύστημα μάχης, μπορούν να αρχίσουν να το εκμεταλλεύονται, κάνοντας τις μάχες πολύ εύκολες από πολύ νωρίς. Κι έτσι έρχεται το πρόβλημα της επαναληπτικότητας, κάτι από το οποίο υπέφεραν πολλά παλιά JRPG. Ωστόσο οι μάχες με τα boss είναι έντονα προκλητικές και πολύ διασκεδαστικές.
Η μουσική είναι απίθανη και ταιριάζει απόλυτα με το στυλ του παιχνιδιού! Κατά τη διάρκεια όλου του παιχνιδιού ακούγεται ένας απλός ήχος πιάνου, ωστόσο η απλότητά του και ορισμένες φορές η γαλήνη του είναι μια διαρκής υπενθύμιση για το τι υπόθεση έχει αυτό το παιχνίδι: την ιστορία μιας θυσίας. Τα γραφικά σε καμία περίπτωση δεν είναι άξια θαυμασμού και υπάρχει και το θέμα με το διαρκές χιόνι. Υπάρχει λευκό σχεδόν παντού εκτός από τον περιστασιακό πύργο, με αποτέλεσμα να καταντά κουραστικό.
Εν κατακλείδι, αυτό το παιχνίδι είχε ενδιαφέρουσα υπόθεση και ωραία μουσική και… αυτά! Μιας και είναι ένα RPG που εκδίδεται από την Square Enix, έχω να σημειώσω πως με βοήθησε να δω πόσο σωστή κίνηση κάνουν που εγκαταλείπουν αυτό το στυλ συστήματος μάχης με το επερχόμενο παιχνίδι της σημαντικότερης σειράς τους, το Final Fantasy XV. Μερικές μάχες ήταν τόσο βαρετές που με έκαναν να θέλω να τις αποφύγω εντελώς αλλά ήξερα πως αν το έκανα αυτό οι χαρακτήρες μου δεν θα ήταν στο απαραίτητο level για να αντιμετωπίσουν το επόμενο boss. Οπότε αναγκάστηκα. Κι έτσι λειτουργούσαν τα παλιά RPG. Καιρός να πάμε παρακάτω…