Doctor Who Season 8 Episode 2 Review "Into the Dalek"

Για το προηγούμενο review στο πρώτο επεισόδιο της 8ης σεζόν Doctor Who, απλά θα πούμε “Much ado ’bout nothing” και ευχαριστούμε για το καλοπροαίρετο feedback σας. Έλα πολλά λέμε, για κοπιάστε λοιπόν παιδιά, το 2ο επεισόδιο είναι εδώ και πιο δυνατό από ότι περίμεναμε.

Ίσως σας ενδιαφέρουν και αυτά τα άρθρα

Παραβίαση στο Healthcare.gov εκθέτει τα δεδομένα 75.000 ατόμων

Οκτώβριος 23, 2018

Το E-tron SUV της Audi θα καθυστερήσει λόγω της αναμονής έγκρισης των ρυθμιστικών αρχών έπειτα από την ενημέρωση του λογισμικού

Οκτώβριος 23, 2018

Από το νέο έτος, κάποιες διακεκριμένες εταιρείες της τεχνολογίας θα μπουν στην Wall Street

Οκτώβριος 23, 2018

Η VW ξεκινάει τις εργασίες για το πρώτο εργοστάσιο μεγάλης κλίμακας EV

Οκτώβριος 23, 2018

Έχουμε να κάνουμε με ένα πληγωμένο Dalek το οποίο έχει πιαστεί αιχμάλωτο μετά από μάχη και μιλάει λίγο ακατάληπτα για την καταστροφή των Dalek με μια περίεργη εσάνς artifical consiousness. WAIT WHAT? Ναι, ναι, έτσι λοιπόν εδώ παίρνει μέρος ο Doctor παρέα με την Clara και αποφασίζουν να “μπουν” μέσα στο Dalek (εξού και ο τίτλος) με την βοήθεια της τεχνολογίας που τους σμίκρυνε και με παρέα την στρατιώτη Journey Blue και τους υπόλοιπους στρατιώτες του spaceship με το όνομα “Aristotle” που προσπαθούν να καταλάβουν τι συμβαίνει στο Dalek. Πίσω στο σχολείο της Κλάρα λίγο πριν μας έχει συστηθεί και ένας νέος ρόλος στην σειρά, αυτός του Danny Pink ενός νέου καθηγητή μαθηματικών που είναι και εκείνος πρώην στρατιώτης. Αξιομνημόνευτη σκηνή στο zoom του φακού στο δάκρυ του, όταν τον ρώτησε ένας μαθητής αν έχει σκοτώσει ανθρώπους που δεν ήταν στρατιώτες. Άρα ευαίσθητος, πολύ εμφανίσιμος, lady killer και πρώην στρατιώτης. Λέτε να είναι TARDIS material για να γίνει και αυτός μέλος της παρέας του Doctor;

Στο μεταξύ, Clara, Doctor και η κομπανία μεταφέρονται στο κλειστοφοβικό εσωτερικό του Dalek προσπαθώντας να βρουν την αιτία των συναισθημάτων που εξέφραζε η μεταλλική αυτή πολεμική μηχανή. Έρχονται αντιμέτωποι με τα “τύπου αντισώματα” του Dalek όταν πυροβόλησαν στο εσωτερικό του, κάτι εναέριες μπάλες με μάτια που αντιμετώπισαν τον πυροβολών κύριο όπως όλα τα σωστά αντισώματα, πολεμώντας και εξαφανίζοντας τον. Ο Doctor του δίνει ένα χάπι και εκεί που όλοι νομίζουμε ότι θα τον σώσει απλά του λέει στεγνά ότι αυτό το χάπι λειτουργεί σαν tracking για να εντοπίσει αργότερα ο Doctor τα remains του. Δύστυχε Ben Crompton του “Game of Thrones”. Ανακαλύπτουν λοιπόν μια πισίνα από υπολλείματα εχθρών των Dalek (ΙΟΥ) που μετατρέπονται σε πρωτείνη. Ένα Dalek λοιπόν που έχει δει ένα αστέρι να γεννιέται και έγινε μάρτυρας της ομορφιάς του, δεν είναι τελικά ένα καλό Dalek όπως ήθελε να πιστέψει ο Doctor. Είναι απλά ένα Dalek με διαρροή.

Ο Doctor σαν πιστός στο καθήκον το επιδιορθώνει και το Dalek πάει back to basics. Δηλαδή “EXTERMINATE EXTERMINATE”. Παρόλη την απογοήτευση του συναισθηματικά νιώθει και μια επιβεβαιωση γιατί όπως είπε και ο ίδιος “Δεν υπάρχει αυτό που λέμε καλό Dalek” αλλά αποφασίζει να ψάξει μέσα στο σώμα του για να βρει τις αναμνήσεις του και να του θυμήσει την ομόρφια που κάποτε είδε. Ταυτοχρόνως επικρατεί πανζουρλισμός γιατί τα υπόλοιπα Daleks έχουν ειδοποιηθεί και κινούνται κατά του σκάφους ξανά για να επιτεθούν και ΟΥΠΣ. H Missy ξανακάνει την εμφάνιση της καλωσορίζοντας στον “παράδεισο” τον πεσώντα στρατιώτη που σκοτώθηκε από τα αντισώματα. Η Clara καταφέρνει και βρίσκει το μέρος που τοποθετούνται οι μνήμες του Dalek και τις επανενεργοποιεί με αποτέλεσμα να μπορέσει και ο Doctor με την σειρά του να κάνει project το μυαλό του στο Dalek για να του δείξει την ομορφιά. Το Dalek αρχίζει να λέει λέξεις που στα αυτιά μας ακούγονται για πρώτη φορά (ομορφιά σύμπαντος και λοιπά γλυκανάλατα) αλλά ξαφνικά το Dalek βλέπει και το μίσος του Doctor απέναντι στα Dalek με αναφορές του στον πλανήτη Skaro και στην πρώτη τους συνάντηση και έτσι ο Doctor συντετριμμένος αναλογίζεται ότι αντίστοιχο μίσος με τα Dalek κρύβει και αυτός γαι εκέινα στην καρδιά του. To νέο Dalek που μισέι τα Dalek λοιπόν αποφασίζει να σκοτώσει την υπόλοιπη ομάδα του και διώχνει το σκάφος μακρια. Στο τέλος αυτού του κομματιού του επεισοδίου ο Doctor μονολογεί ότι νόμιζε βαθιά μέσα του ότι έιχε βρει ένα καλό Dalek αλλά το Dalek λέει την αξιομνημόνευτη ατάκα στον Doctor (να μου το θυμηθέιτε θα γίνει quote σε πολλά τισερτ φέτος) Doctor YOU are a good Dalek. Η Clara πολλή διαφορετική από το πρώτο επεισόδιο ΧΑΣΤΟΥΚΙΖΕΙ τον γιατρο και του λέει αργότερα ότι δεν ξέρει αν είναι καλός αλλά η προσπάθεια του είναι αυτό που κάνει την διαφορά. Εκεί που νομίζαμε ότι η Journey μπορεί να είναι το νέο μέλος της παρέας, ο Doctor την απορρίπτει επειδή είναι στρατιώτης. Χμ. Μυρίζομαι προβλήματα στην επικείμενη συνάντηση με τον Danny.

Τι αποκόμισα από το “Into the Dalek”.

Καταρχάς έχουμε να κάνουμε με ένα επεισόδιο από τους Steven Moffat και Phil Ford το οποίο πραγματικά θα μπορούσε να είναι το entry της νέας σεζόν ακριβώς και μόνο γιατί μας έδωσαν πολλά στοιχεία για την προσωπικότητα του νέου Doctor. Να πω ότι ο Capaldi σε αυτό το επεισόδιο δεν είναι το παραληρηματικό παιδαρέλι σε σώμα μεσήλικα που φάνηκε στο “Deep Breath”, αντιθέτως είναι πιο σταθερός, η ομιλία του είναι πιο αργόσυρτη και αποφασιστική, δεν έκανε μορφασμούς όσο στο πρώτο επεισόδιο και ακόμα και το περπάτημα του και το πως περιφερόταν στην οθόνη μας απέπνεε ένα ¨Κάτσε καλά κι εγώ ξέρω τι κάνω” σε αντίθεση με τον Matt Smith που φαινόταν σαν να χόρευε στο κενό μονίμως αντί να περπατάει. Η στιγμή που έδωσε στον στρατιώτη που τον απειλούν τα αντισώματα το χάπι όλοι νομίζαμε ότι ο Doctor ηρωικά θα τον σώσει πιστός στην ηρωική του φύση αλλά τελικά ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ότι είναι πιο σκοτεινός. Δεν προσπάθησε να τον σώσει λέγοντας πως γνωρίζει την τύχη του. Να σημειώσω ότι και ο 10ος και ο 11ος θα κατέβαλαν σίγουρα προσπάθεια να τον σώσουν, ο Matt Smith ειδικά σίγουρα ο Tennant δεν παίρνω κι όρκο, αλλά ο τελευταίος θα έλεγε και ένα “sorry”. Εδώ η ψυχρή εκτελεστικότητα του 12ου μου θύμησε τον 9ο του Eccleston. Αντίστοιχη πινελιά και η ατάκα του για τον ρόλο της Clara δίπλα του “Yes, she’s my carer. She cares so I don’t have to.” Πραγματικά νομίζω ότι είνια στροφή 180 μοιρών από την προσέγγιση στο χαρακτήρα του doctor στο 10 επεισόδιο και όσο και να φωνασκούν φίλοι και γνωστοί, ουδέποτε διαπίστωσα ψύγμα σκοτεινότητας στο πρώτο επεισόδιο. Σοβαρό τουλάχιστον.

Στα ελάφριά, το κουστούμι του με την κόκκινη πινελιά είναι εξάισιο και ένα από τα πιο κομψά και καλόγουστα στην ιστορία ειδικά σε σύγκριση με τον 6ο γιατρό και την θεατρική του αμφίεση τύπου το τσίρκο συναντά τον Lacroix. Μιλώντας για ρούχα να δώσω ένα χειροκρότημα στον ενδυματολόγο για το εξαιρετικό πουκάμισο με τα μάτια της Clara (μοιάζει με Kenzo δεν γνωρίζω αν όντως είναι), το οποίο είναι κόκκινο και γεμάτο από μπλέ μάτια και δένει απόλυτα με τα αντισώματα με τα μάτια που κυκλοφορούσαν μέσα στο Dalek. Νομίζω είναι η πιο Fashionable στιγμή της Clara μέχρι στιγμής.

Φευγουμε από τα ρούχα και πάμε σε πιο σοβαρά θέματα όπως η σχέση του Doctor και της Clara που φαίνεται μεν να εξελίσσεται πιο θετικά από το πρώτο επεισόδιο αλλά την βλέπουμε να ζει την ζωή της και την δουλειά της. Προφανώς μένει και στο σπίτι της και ο doctor απλά κάνει την εμφάνιση του όποτε την χρειάζεται. Αυτό δεν ξέρω κατα πόσο είναι για να εξυπηρετήσει την επικείμενη αποχώρηση της από το show η αν απλά “that’s the way it rolls”. Στους μεταξύ τους διαλόγους κυριαρχεί το βιτριολικό χιούμορ, όπου δεν αφήνει ο ένας να πέσει κουβέντα του άλλου στο πάτωμα και είναι αρκετά χιουμοριστικές οι ατάκες και καλογραμμένες αλλά ακόμα δεν μου φαίνονται δεμένοι για τον λόγο που προανέφερα (το ότι η Κλάρα συνεχίζει την ζωή της) και δεν ξέρω αν θα προλάβουν καν να δεθούν. Εδώ κουτουλάμε στο κεφάλαιο “Danny”. Kατά την άποψη μου, ή θα είναι το love interest της Clara που θα την οδηγήσει και εκτός TARDIS οριστικά μιας και ο γιατρός δεν συνεργάζεται με στρατιώτες και κατά συνέπεια και να θέλει να ακολουθήσει δεν θα μπορεί, ή θα είναι αυτός ο νέος carer στην θέση της Clara.

Οι απόψεις για τον Danny διίστανται και εδώ βλέπουμε κάποια πρωτόγνωρα κομμάτια του Doctor, όπως η έκδηλη αμφιβολία του μονίμως για το αν είναι καλός άθρωπος ή όχι, και η στιγμή όπου ο Doctor σχολιάζει τον πισινό της Clara (μην θυμηθώ που ο Matt της είχε ρίξει σφαλιάρα στον ποπό και ούρλιαζαν οι υπερβολικά παθιασμένες φεμινίστριες στο Tumblr). Η ίδια πάντως με τον τρόπο που έχει γραφτεί ο χαρακτήρας της μέχρι στιγμής κάνει dominating πραγματικά σε αυτό επεισόδιο σε τέτοιο σημείο που βλέπουμε ο Doctor να την συμβουλέυεται συνεχώς και να αναρωτιόμαστε ποιος έχει το πάνω χέρι. Ειδικά όταν βλέπουμε μια Clara αν μην φοβάται τίποτα και να μην αντιδράει σε γεγονότα που κάποιος νορμάλ άνθρωπος θα τρόμαζε. Δεν μπορώ να καταλάβω αν είναι κακό γράψιμο ή σκόπιμο στοιχείο. Βέβαια εκτός από γκρινιάρα στο πρώτο, σκληρότατη ήταν και η απάντηση της στον Doctor σε αυτό το επεισόδιο λέγοντας του “You are not my boss, you are my hobby” που δείχνει ότι τουλάχιστον εκέινη την στιγμή τον αντιμετωπίζει ως δεδομένο πράγμα που με κάνει ως συνήθως να την συμπαθώ όλο και λιγότερο.

Βέβαια φυσικά και δεν φταίει η Coleman για τον χαρακτήρα της. Dominating είναι και τα υποκριτικά της προσόντα που ειδικά σε αυτό το επεισόδιο είναι πολύ εμφανή σε αντίθεση με των υπόλοιπων από τους δευτερεύοντας ρόλους που δεν είχαν και ιδιαίτερο participation στους διαλόγους και στην πλοκή σε σχέση τους supporting ρόλους του “Deep Breath” αλλά μην ξεχνάμε ήταν και 30 λεπτά μεγαλύτερο. Η θρασεία απάντηση της που προανέφερα για μένα είναι αποτέλεσμα κακού σεναρίου, δηλαδή ποιος άνθρωπος θα του πρόσφεραν τέτοια περιπέτεια και θα το αντιμετώπιζε έτσι υπεροπτικά και απότομα. Ίσως να είναι η στρατηγική του Moffat να την προκαλέσει μια τύπου αντιπάθεια του κόσμου στο πρόσωπο της για να εξυπηρετήσει την έξοδο της, ίσως και όχι. Στο fandom πάλι πάντως ουρλιάζουν για εμφανείς αναφορές του επεισοδίου και ομοιότητες με Star Wars και Space Odyssey, και αποκαλούν τον Rusty, Dalek Khan (από την ομοιότητα με τον Khan του Star Trek). Στα θετικά, ήταν ένα επεισόδιο χορταστικό από Capaldi σε τέτοιο σημείο που δεν θα έδινες και ιδιαίτερη σημασία στα άλλα και στο ότι είναι εμφανές ότι πλέον η σειρά ξεκαθαρίζει ότι είναι ένα σόου για παιδιά και όχι για γκρινιάρηδες kidult sci-fi fans. Και ναι αυτό για μένα είναι θετικό γιατι πλέον θα σταματήσω να παίρνω στα σοβαρά σιγά σιγά τα plot holes.

Κεφάλαιο Missy.

Δεν θα επεκταθώ να αναλύσω και τις 9 πιθανές εξηγήσεις που δίνονται στο νετ σχετικά με τον χαρακτήρα της Missy, απλά θα αρκεστώ να πω ότι είτε η Rani, είτε έκδοση της Clara, είτε Time Lord είτε η River είτε το ίδιο το TARDIS είναι ένας ωραίος τρόπος να κλείνεις τα επεισόδια σου με αγωνία αλλά Steven σε παρακαλώ,

no more River Song fiasco sweetie, οk?

Κλείνοντας σας παραθέτω και το βίντεο με το trailer του νέου επεισοδίου, ναι ναι καλά βλέπετε. Sci fi Robin Ηood!