Violett – Review
(Μπορείτε να αγοράσετε το παιχνίδι εδώ)
Το Violett της Forever Entertainment SA είναι ένα 2D puzzle adventure παιχνίδι στο οποίο συναντάμε και κάποια (ελάχιστα) 3D στοιχεία.
Το back story του παιχνιδιού έχει αντλήσει στοιχεία από την ιστορία της Αλίκης στην χώρα των θαυμάτων αλλά και από την ταινία Coraline (2009).
Η ιστορία ξεκινά με την Violett να μετακομίζει στο νέο της σπίτι κάπου στην εξοχή όπου εκεί μετά από ένα τσακωμό των γωνιών της ανακαλύπτει ένα μυστικό πέρασμα στον τοίχο του δωματίου της το οποίο και ακολουθεί κάτι που την βάζει σε περιπέτειες. Από εκεί και πέρα η ιστορία του παιχνιδιού εκτυλίσσεται σε έναν φανταστικό κόσμο στον οποίο κατοικούν νεράιδες και άλλα περίεργα πλάσματα.
https://www.youtube.com/watch?v=gD_5sbZaRHk
Η επιλογή των κεφαλαίων (πίστες) γίνεται με έναν τρόπο που μάλλον σε κάνει να βαριέσαι κάθε φορά που ανοίγεις το παιχνίδι. Αυτό γιατί για να διαλέξεις κεφάλαιο κάθε φορά θα πρέπει να περνάς μέσα από ένα δαιδαλώδες σύστημα από πόρτες και σκάλες το οποίο δεν έχει προφανή δρόμο να ακολουθήσεις, απλά μετά από κάποιες φορές μαθαίνεις που περίπου σε βγάζει η κάθε πόρτα.
Για την ολοκλήρωση του κάθε κεφαλαίου όπως και σε κάθε puzzle game θα πρέπει να συνδυάσεις αντικείμενα, γρίφους, να βρεις κωδικούς αλλά και να παρατηρήσεις πολύ πολύ καλά το περιβάλλον σου…
Για επίλυση του κάθε κεφαλαίου υπάρχει και ένα menu κάτω δεξιά που αποτελείται από τέσσερα πλήκτρα που αντιπροσωπεύουν τις βοήθειες (hints) που σας παρέχονται. Οι βοήθειες αυτές δεν είναι διαθέσιμες πάντα οπότε προσοχή! καθώς σε κάποια σημεία είναι απαραίτητες.
Περνώντας στο κεφάλαιο των γραφικών, εδώ δεν έχουμε μεγάλες εκπλήξεις. Τα γραφικά είναι καλά με ταιριασμένα χρώματα κάτι που είναι πιστεύω αποδεκτό στο συγκεκριμένο παιχνίδι καθώς οι σκηνές είναι κατά μεγάλο ποσοστό στατικές.
Ο ήχος σε τέτοιου είδους παιχνίδια παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο αφού ο παίκτης θα πρέπει να μπορεί παράλληλα να σκεφτεί μια λύση αλλά και να βρίσκεται και σε επαφή με το περιβάλλον του παιχνιδιού.
Στο Violett τα στοιχεία του ήχου δίνουν μια καλή εντύπωση στην αρχή αλλά γρήγορα αρχίζουν να επαναλαμβάνονται και τελικά σε αναγκάζουν να χαμηλώσεις ή και να κλείσεις εντελώς τον ήχο του παιχνιδιού.
Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρω πως η γλώσσα που χρησιμοποιούν οι χαρακτήρες του παιχνιδιού είναι άγνωστη και ακαταλαβίστικη και μεταφράζεται στον παίκτη με εικόνες ή απλά σε κάποιες περιπτώσεις το νόημα είναι προϊόν της φαντασίας του κάθε παίκτη.
Το interface του παιχνιδιού είναι αρκετά απλό και περιλαμβάνει το menu των βοηθειών (κάτω δεξιά), το pause του παιχνιδιού (πάνω αριστερά) και τέλος το σακίδιο της ηρωίδας μας (πάνω δεξιά) το οποίο ανοίγει γραμμικά και πηγαίνοντας δεξιά – αριστερά βλέπεται και επιλέγεται τα αντικείμενα που έχετε συλλέξει.
Ο χειρισμός του χαρακτήρα μας είναι αρκετά απλός και γίνεται με το ποντίκι ενώ υπάρχει και επιλογή για εξωτερικές συσκευές. Ο κέρσορας παίρνει το σχήμα της πράξης που επιτρέπετε να κάνετε σε ένα συγκεκριμένο χώρο. Για παράδειγμα μετατρέπεται σε ίχνη από παπούτσια στις περιοχές που μπορείτε να περπατήσετε και σε χέρι στις περιπτώσεις που μπορείτε να αλληλεπιδράσετε με κάποιο τρόπο με κάποιο αντικείμενο.
Τελικά το παιχνίδι χαρακτηρίζεται από μία παιδική αίσθηση. Το υπόβαθρο της ιστορίας του πιστεύω πως δίνει άπειρες δυνατότητες αλλά από αυτές λίγες χρησιμοποιούνται με το ανάλογο αποτέλεσμα.