Η 4η σεζόν ξεκίνησε δυναμικά. Πιο δυναμικά, παίρνεις πιεσόμετρο και μετράς παλμούς από την αγωνία. Little to Moderate Spoiling.
Πριν κάτι μήνες έσπασαν σαγόνια από το απότομο jawdropping που υποστήκαμε με τον θάνατο του Brody και ετοιμαστήκαμε να γεμίσουμε με hate mail το Showtime τον Ganza και τον Raff. Το Homeland είχε κάνει δυνατή αρχή με μια πρώτη σεζόν, πίσω στο 2011, εξαιρετική που της απέφερε και τα πολυπόθητα Emmy στις μεγάλες κατηγορίες. Η δεύτερη σεζόν και η τρίτη έκαναν κοιλιά μέχρι την μέση, ενώ τα δεύτερα μέρη χαρακτηρίζονταν από πολλή δράση και πολύ καρδιοχτύπι. Το αποκορύφωμα της τρίτης σεζόν με τον θάνατο του Nicholas προσωπικά μου στοίχισε πολύ. Το πέρασα σαν προσωπικό δράμα με όλα του τα στάδια. Αρχικά αρνήθηκα να το δεχτώ, πίστεψα πως δεν έχει νόημα το “Homeland” χωρίς τον Nicholas αλλά μετά είδα την bigger picture και χαμογέλασα βουρκωμένη. Το Homeland είναι ένα δυνατό πολιτικό θρίλερ και δράμα που επένδυσε όσο μπορούσε στην ιστορία του Brody και στην ανάπτυξη του ειδυλλίου με την Carrie. Αλλά δεν έπρεπε αυτό να είναι το βαρόμετρο της σειράς.
Αν ήθελε να παραμείνει πιστό σε αυτό το είδος που υπηρετεί θα έπρεπε με δυνατό τρόπο να ξεφορτωθεί τον Brody όχι μόνο γιατί ήταν “καμμένο χαρτί” σαν χαρακτήρας, απλά γιατί δεν είχε και τίποτα άλλο να δώσει. Η κίνηση να τερματίσουν την ιστορία αυτών των δύο ήταν και το φιλί της ζωής που ήθελε η σειρά για να επανέλθει στις λίστες των κριτικών. Αν μή τι άλλο, το να βγάζεις με τέτοιο τρόπο τον πρωταγωνιστικό ρόλο θέλει και κάποια κάκαλα γιατί ξέρεις και τι αντιδράσεις θα έχεις να αντιμετωπίσεις. Οι πιο σκληροπυρηνικοί φαν του Brody, α) σταμάτησαν να βλέπουν Homeland μόλις τίναξε τα πέταλα, β) Το είδαν και γκρινιάζουν ακόμα, γ) Το είδαν τους άρεσε και ντρέπονται να αναιρέσουν τις κατάρες που έχουν ρίξει στο Showtime όλο το καλοκαίρι.
Τι παίζει εφέτο
Αρχίζει με ένα διπλό χορταστικό επεισόδιο όπου συναντούμε την Carrie -ας την λούσει κάποιος- στην Ισλαμαμπάντ και τον Corey Stoll σε wig free ρόλο γκέστ έκπληξη. Το μωρό της με την πιο disturbing φατσούλα έβερ έχει ξωμείνει πίσω υπό την φροντίδα της πολύπαθης αδελφής της που ξεροσταλιάζει στo Skype παρακαλώντας την να δώσει λίγη σημασία στο ορφανό. Για να μην κάνω πολύ σπόιλινγκ θα αρκεστώ να πω πως το πρώτο μισό της πρεμιέρας έχει μια πρωτόγνωρη δράση σε αντίθεση με το βαρύ δραματικό ύφος που μας έχει συνηθίσει και ειδικά η σκηνή της επίθεσης του όχλου απέναντι στους Quinn, Carrie και Sandy είναι σοκαριστική έως ικανή για έμφραγμα. Ο Saul έχει μείνει όπως τον αφήσαμε (ας πάρει διαζύγιο πια) με εξελίξεις στο δεύτερο κομμάτι της πρεμιέρας ως προς τον ρόλο του ίδιου στην CIA ενώ το περιστασιακό ειδύλλιο του Quinn με την υπέρβαρη μεν γλυκύτατη δε διαχειρίστρια του συγκροτήματος που κατοικεί στο Αμέρικα είναι από τις πιο αναπαντέχες γλυκόπικρες στιγμές. Οι ρόλοι εξελίσσονται ραγδαία από την πρώτη στιγμή μη ακολουθώντας το μοντέλο της εκτεταμένης και μακρόσυρτης περιφοράς τους στα πλατώ όπως πέρυσι που έκαναν πολύ κόσμο να βαρεθεί και να το παρατήσει. Η Carrie στο ρόλο της μητέρας γι αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα που την παρακολουθήσαμε και που μας χάρισε την πιο messed up σκηνή έβερ στην μπανιέρα είναι συγκλονιστική και βάζουμε από τώρα στοιχήματα για την επικράτηση της και πάλι στα Emmy.
Η απουσία του Brody είναι πιο αισθητή συναισθηματικά παρά οπτικά καθώς τον παρακολουθήσαμε μόνο στο δεύτερο μισό της τρίτης σεζόν και μας αφήνει μια πικρή αίσθηση βλέποντας την Claire Danes με ραγισμένη καρδιά και διαταραγμένο μυαλό να προσπαθεί να ισοσταθμίσει την ζωή της από μια θέση ισχύος πια στην CIA προσπαθώντας συνειδητά να αποφύγει τις ευθύνες της απέναντι στην λίλ μις Μπρόντυ που φρόντισε να φορτώσει επιμελώς στους δικούς της. Ο Suraj Sharma (Life of Pi) έκανε το ντεμπούτο του στο Homeland στο ρόλο ενός από τους λίγους επιζώντες της αιματηρής επίθεσης στο Πακιστάν και ξεφεύγει πολύ από τα πρότυπα χαρακτήρων της απέναντι πλευράς που μας είχε συνηθίσει και είχε κατηγορηθεί για αυτά ο έταιρος showrunner Gideon Raff. Φοιτητής Ιατρικής και αρνητικός στο να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε κίνηση κατά της Αμερικής για εκδίκηση για τον άδικο χαμό της οικογένειας του. Μένει να δούμε πως θα χρησιμοποιηθεί και πως θα μεταχειριστεί από τους Ganza και Raff ο ρόλος τούτος μιας και όλα μας δείχνουν πως η post-Brody εποχή είναι πολύ διαφορετική.
Τι θέλουμε να δούμε ακόμα για να την στέψουμε σίγουρη νικήτρια
Θα θέλαμε να έχουμε μόνιμο asset της σειράς τον Corey Stoll που δυστυχώς είναι μόνο γκεστ, γιατί όχι τίποτα άλλο, μιαν εξάρτηση από το καραφλό του μεγαλείο την έχουμε. Θα θέλαμε το αναποφευκτο ειδύλλιο του Quinn και της Carrie να μην lλάβει χώρα στο πρώτο μέρος της φετινής σεζόν, ει δυνατόν και καθόλου για φέτος, καθώς είναι διαμπερείς οι πληγές από τον Brody ακόμα. ‘Οσο και γλυκοσυμπαθές να είναι το παπίσιο στόμα του Quinn επιβάλλεται να επικεντρωθούν λίγο στο πολιτικόδραματικό του πράγματος μιάς και η τέταρτη σεζόν φαίνεται να είναι χτισμένη στις στιβαρές τους πλάτες. Κακά τα ψέμματα και ξέρω ότι ΠΑΛΙ ΘΑ ΣΕ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΣΩ (τι πρωτότυπο) αλλά εάν έβλεπες φίλε μου Homeland για το ρομαντσο Brody- Carrie , άστο καλύτερα, δες Vampire Diaries να χορτάσεις φάσωμα και ίντριγκα. Η καλύτερα δες Scandal. Ας ελπίσουμε επίσης ότι θα χειριστούν το θέμα της διαρροής και του μυστηριώδους πληροφοριοδότη του Sandy με προσοχή γιατί ο αφανής κίνδυνος είναι ένα μονοπάτι άγνωστο για το Homeland. Δεν είναι ο Brody που ξέραμε και την διεύθυνσή του ή ο Nazir που μπορεί να μην είχαμε συντεταγμένες, αλλά ξέραμε τι ρόλο παίζει, είναι ένας εχθρός αόρατος που θέλει ειδικό χειρισμό. Θέλουμε περισσότερο τηλεοπτικό χρόνο στον Lockhart για να βρούν επιτέλους σωστό στόχο τα βελάκια που του πετάμε. Είναι ένα αξιόλογος “villain” της τηλεόρασης που χαίρει λιγότερης σημασίας από όση του αναλογεί. Θέλουμε η Mira να πάει να βρει τον γκόμενο της περσινής σεζόν και η Mathison sister να φέρει την Πρόνοια.
Little tips.
-O Corey Stoll στις τελευταίες σειρές που έχει πρωταγωνιστήσει μας έχει έχει κάνει να μπλαβιάζουμε τα πρόσωπα μας από τα facepalm. Όπως μίλαγε σαν 18χρονο στα texts του Strain, έτσι και εδώ στο Homeland έχει αποθηκευμένο στο κινητό του τον σύνδεσμο τομε το διακριτικότατο όνομα “Χ”. Aλήθεια. Κανείς δεν θα το καταλάβαινε.
-Η πιο μισητή κόρη της Αμερικάνικης τιβί είναι πλέον παρελθόν αλλά πραγματικά χω για την στιγμή όπου θα συνατηθεί Carrie- μωρό και Dana και θα κλαινε και οι τρεις. Λιτεραλι.
- Δεν μπορώ να χωνέψω ότι κάποιος συμπαθεί τόσο πολύ την Carrie Mathison ώστε να της βγάλει και τούρτα για τα γενέθλια της.
-To πιο αστείο Tweet για την πρεμιέρα το οποίο πρότεινε εναλλακτικό τίτλο για τα δύο επεισόδια της πρεμιέρας. “Drone Strikes & Postpartum Depression.”
Κλείνω με το ωραιότερο project για την Claire Danes στο Tumblr.
