Εάν εκπλαγήκαμε με κάποιο θρίλερ φέτος, ήταν με το Ouija: η πηγή του κακού. Κυρίως διότι απεμπολεί το κακό παρελθόν της σειράς και κάνει μία πολύ αξιόλογη προσπάθεια. Συγκρίνεται όμως με άλλα κορυφαία θρίλερ της χρονιάς, όπως το Conjuring 2 ή το Don’t Breath;
Εντάξει, μόλις ακούσετε την υπόθεση θα σκεφτείτε ότι δεν αποτελεί κάτι ιδιαίτερο: Μία χήρα μητέρα, προκειμένου να μεγαλώσει τα δύο κορίτσια της, πουλά δήθεν μεταφυσικές επαφές με νεκρούς συγγενείς σε αφελείς, ώσπου αποφασίζει να εμπλουτίσει την «παράσταση» με έναν πίνακα Ouija. Για όσους δεν γνωρίζουν, είναι ένα επιτραπέζιο παιχνίδι -γνωστό στην μεταφυσική κοινότητα- το οποίο προσφέρει επικοινωνία με πνεύματα μέσω ενός πίνακα με γράμματα όπου το πνεύμα κινεί-μέσω των ανθρώπων στον κύκλο-το πιόνι να σχηματίσει λέξεις. Εκεί όμως υφίσταται πραγματική επαφή με πνεύματα και όπως αντιλαμβάνεστε, η οικογένεια αργεί να κατανοήσει την σοβαρότητα της κατάστασης. Ναι, όντως η υπόθεση δεν φαίνεται κάτι το ιδιαίτερο καθώς στο ίδιο πλαίσιο κινείται πληθώρα ταινιών τρόμου.
Είμαι βέβαιος ότι οι συντελεστές της ταινίας προσπάθησαν να μιμηθούν αρκετά από Conjuring, Insidious και άλλες παρόμοιες πετυχημένες ταινίες και παραδόξως το αποτέλεσμα δεν είναι καθόλου κακό. Έτσι, η ταινία δεν χαρακτηρίζεται από πρωτοτυπία αλλά έχει καλές σκηνές, σωστή ροή (αν και προβλέψιμη ανά σημεία) και σαν σύνολο αποτελεί ευχάριστο θρίλερ. Όπως το είπα: σαν σύνολο, διότι δεν παύει να αποτελεί ενός είδους αντιγραφή πετυχημένων ταινιών τρόμου με κάποιες πινελιές αξιοπρόσεχτων σκηνών & όταν αυτό γίνεται αντιληπτό στην υπόθεση, καταντά ενοχλητικό.
Ωστόσο, επαναλαμβάνω, περιέχει απολαυστικές σκηνές τρόμου, η υπόθεση δεν κάνει κοιλιά, οι ερμηνείες είναι πολύ σωστές και ναι, εμπεριέχεται μία ποιότητα στον τρόπο που παρουσιάζεται η οικογένεια, το δράμα της οικογένειας και η κοινωνία των 70s. Επίσης μας εξέπληξε η παντελής έλλειψη jumpscares (χμ, αυτό ίσως να είναι μια πρωτοτυπία και μάλιστα θετική) & η δράση ή τέλος πάντων όπου αυτή υφίσταται, είναι επιπέδου b-movie. Εκεί δεν απέβαλε τον κακό εαυτό των προκάτοχων της.
Θα σκεφτείτε, είπες πολλά αρνητικά όμως, πως είναι δυνατόν να την αποκαλείς καλό θρίλερ; Δεν την αποκαλώ απλά καλό θρίλερ αλλά και ποιοτικό ανά θεματικές, αξιόλογη προσπάθεια και σας προτείνω να την δείτε. Απλά υποφέρει αραιά και πού από σύνδρομα b-movie ταινιών. Μπορεί αυτό που γράφω να είναι σπάνιο αλλά έτσι είναι. Αξίζει να την δείτε, απλά μην περιμένετε θαύματα στον τρόμο.
