Πριν 2 χρόνια είχα γράψει το παρακάτω κείμενο για το didee.gr, με το Star Wars VIII να είναι κοντά, το κείμενο είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Έχει τύχει σε όλους μας να βρεθούμε σε συζήτηση για ταινίες. Αναμφίβολα, το να μην έχεις δει το Star Wars σε κάνει αυτόματα αποδέκτη του… «shaming» της παρέας.
Λοιπόν σου έχω νέα, αυτό το κείμενο έχει σκοπό να αποκαταστήσει αυτή την αδικία και να σε κάνει να φωνάζεις περήφανα «ναι δεν έχω δει κανένα από τα Star Wars».
Ας δούμε αρχικά γιατί το Star Wars έχει τόσο μεγάλη δημοτικότητα που το έκανε να εξελιχθεί σε φαινόμενο της Pop κουλτούρας.
Darth Vader
Οκ. Έχει, αν όχι τον πιο εμβληματικό κακό της μεγάλης οθόνης, τότε σίγουρα έναν από τους κορυφαίους. Ο Darth Vader είναι το πρόσωπο του Franchise, τον αναγνωρίζεις ακόμα και χωρίς να τον δεις, από την χαρακτηριστική βαριά αναπνοή του μέσα από τη μάσκα. Η κλασική εμφάνισή του δε με τη μαύρη στολή και την all time classic, πλέον, μάσκα, είναι μάλλον το πιο αναγνωρίσιμο πράγμα του γαλαξία. Ίσως μετά τις τηγανητές πατάτες!
Special Effects
Σκεφτείτε πως το πρώτο μέρος της κλασικής τριλογίας του Star Wars βγήκε το 1977 – το χίλια εννιακόσια εβδομήντα επτά! 5 χρόνια πριν γεννηθώ εγώ… Ακολουθήθηκε από δύο συνέχειες το 1980 και το 1983. Για την εποχή του, ο Τζορτζ Λούκας ήταν μπροστά, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά τόσο εντυπωσιακά εφέ σε ταινία. Εφέ τόσο ηχητικά, όσο και οπτικά που έκαναν πολύ καιρό μετά την εμφάνισή τους να ξεπεραστούν.
Σενάριο
Αποκαλώ συχνά το Star Wars ως το «Lord of the Rings» του διαστήματος και αυτό γιατί είναι στην πραγματικότητα ένα space έπος, με σπαθιά, ιππότες [jedi] και φυσικά πολύ δράμα. Αυτό έκανε και τα πρώτα Star Wars τόσο ενδιαφέροντα. Η αιώνια μάχη μεταξύ καλού και κακού μάλλον δεν έχει μεταφερθεί καλύτερα στο σινεμά, ενώ η σχέση Vader (Anakin) – Luke Skywalker και Leia δίνει διαστάσεις αρχαίας τραγωδίας στην τριλογία.
Αναφέρομαι σκοπίμως στην τριλογία που κυκλοφόρησε τον περασμένο αιώνα και αυτό είναι γιατί εκείνη έδωσε στο Star Wars τη δημοτικότητα που έχει σήμερα. Η σύγχρονη τριλογία («The Phantom Menace», «Attack of the Clones» και «Revenge of the Sith») ήταν στην καλύτερη περίπτωση μετριότητες με εξαίρεση ίσως το Episode III που σε σημεία άγγιζε δυσθεώρητα αφηγηματικά ύψη, ενώ έδωσε τη σημαντικότερη σκηνή ταινίας του αιώνα (τη «γέννηση του Darth Vader»)
Η αποδόμηση
Γιατί λοιπόν το Star Wars δεν είναι και τίποτα σπουδαίο και δεν χάνεις τίποτα αν δεν το δεις;
Το Star Wars ήταν σημαντικό όταν βγήκε. Τότε είχε απίθανη δυναμική -για τη γενιά των 80s περισσότερο και των 90s λιγότερο- και ήταν κάτι σπουδαίο. Το είδαμε σε μια περίοδο που δεν είχαμε να το συγκρίνουμε με παραγωγές τύπου Lord of the Rings ή Interstellar ή ακόμα και των ταινιών της Marvel. Η άφιξη δε της σύγχρονης τριλογίας επιβεβαιώνει και με το παραπάνω τον τίτλο του άρθρου: εντυπωσιακά εφέ αλλά χωρίς ουσία.
Το hype όμως που είχαμε δημιουργήσει εμείς, καταφέραμε να το περάσουμε και σε επόμενες γενιές και όπως συμβαίνει με την pop κουλτούρα -ακόμα και με μια επιφανειακή σχέση- όλοι έγιναν σκληροπυρηνικοί φαν του Star Wars.
Πλέον, κάτω από τον μεγεθυντικό φακό που λέγεται «Social Media», το hype αυτό έχει αυξηθεί γεωμετρικά και το Star Wars είναι κάτι που «πρέπει» να έχεις δει, χωρίς στην πραγματικότητα να υπάρχει κανένας λόγος.
Κάντε το εξής τεστ: ρωτήστε κόσμο στην παρέα σας, στη δουλειά σας ή στο δρόμο για το Star Wars και ρωτήστε τον ίδιο κόσμο για το 2001: A Space Odyssey. Πριν μελετήσετε τα αποτελέσματα της έρευνάς σας, να σας πω πως το 2001: A Space Odyssey είναι η σημαντικότερη ταινία Sci-Fi και βγήκε 9 χρόνια πριν το πρώτο Star Wars.
Δεν είναι θέμα λοιπόν ποιότητας ή επιδραστικότητας, ο λόγος που το Star Wars είναι τόσο δημοφιλές αλλά είναι ξεκάθαρα θέμα hype.
Το μέλλον
Τα Χριστούγεννα περιμένουμε το Star Wars Episode VII: The Force Awakens με σκηνοθέτη τον J.J. Abrams που ανέστησε με εντυπωσιακή επιτυχία και το Star Trek το 2009. Πιστεύω πως θα είναι η πρώτη πραγματικά καλή ταινία Star Wars.