Μία νίκη ουσιώδης για το μέλλον του διαδικτύου σημειώθηκε χθες όταν η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών (FCC) των ΗΠΑ ενέκρινε νέο σχέδιο για διαδικτυακή ουδετερότητα.
Η νέα αυστηρότερη νομοθεσία προβλέπει πως οι πάροχοι υπηρεσιών διαδικτύου θα υπόκεινται σε ελέγχους για το πως διακινούνται τα δεδομένα μέσω αυτών. Με αυτό τον τρόπο αποφεύγονται φαινόμενα όπως εκείνο κατά το οποίο το Netflix κατήγγειλε πως ο πάροχος Comcast (μία από τις πιο μισητές εταιρείες των ΗΠΑ παρεμπιπτόντως) απαιτούσε πληρωμή ώστε να παρέχει το περιεχόμενο του Netflix με λογικές ταχύτητες στους πελάτες των δύο εταιρειών.
Ταυτόχρονα, απορρίπτονται πιθανές εναλλακτικές όπως αυτή των λωρίδων δύο ταχυτήτων (άποψη που είχε υποστηρίξει και η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ για την Ευρώπη) ή ο περιορισμός των ταχυτήτων χωρίς την καταβολή υψηλότερου αντιτίμου στον πάροχο.
Η νέα νομοθεσία κατοχυρώνει το διαδίκτυο ως κοινωνικό αγαθό (η πρόσβαση στο διαδίκτυο θεωρείται πλέον αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα) και εντάσσεται στο”Title II” του Νόμου περί Επικοινωνιών. Με αυτό τον τρόπο οι κανόνες στους οποίους θα πρέπει να συμμορφωθούν οι πάροχοι είναι αντίστοιχοι με αυτούς που ισχύουν για τις εταιρείες ενέργειας (με ορισμένες μικρές διαφορές) ενώ για πρώτη φορά οι κανόνες διαδικτυακής ουδετερότητας επεκτείνονται και για το Mobile Internet.
Το ζήτημα της διαδικτυακής ουδετερότητας είχε λάβει κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις (μιλάμε για τις ΗΠΑ!!!). Θέσεις είχαν λάβει τα μεγάλα κόμματα καθώς ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Barack Obama υποστήριζε την διαδικτυακή ουδετερότητα σε αντίθεση με τους Ρεπουμπλικάνους ενώ μεγάλες εταιρείες όπως Google, Microsoft, Netflix και μικρότερες εταιρείες αντιδρούσαν στους παρόχους ( Comcast, Verizon, AT&T, Sinister Six, SPECTRE… έγινε κατανοητό νομίζω ποιοι είναι οι κακοί).
Το δύσκολο μέρος αποτελεί το να διατηρηθεί η ουδετερότητα αφού είναι σίγουρο πως οι πάροχοι θα αντιδράσουν δικαστικώς ώστε να καταρρίψουν τους νέους κανόνες. Αντίστοιχη κίνηση είχε με επιτυχία πραγματοποιηθεί το 2011 από την Verizon.
Η ψηφοφορία της FCC.
Και το βιντεάκι από το Last Week Tonight του John Oliver, που για πολλούς προκάλεσε την πρώτη μεγάλη κινητοποίηση υπέρ της διαδικτυακής ουδετερότητας.