Τα σωστά πρέπει να λέγονται. Η σειρά Apple A, που αφορά τα chipsets της Apple, είναι αρκετά εντυπωσιακή. Παρότι πολύ πρόσφατα προχώρησε στους τέσσερις πυρήνες, με το Apple A10, τα SoCs της Apple ήταν πάντα ένα βήμα μπροστά από τα αντίστοιχα εξαπύρηνα ή ακόμη και οκταπύρηνα που βλέπουμε από τις Qualcomm, Samsung και MediaTek. Όμως, πώς το καταφέρνει αυτό η εταιρεία;
Η ομάδα Linley Group προσπάθησε να δώσει απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Η ομάδα έδωσε το SoC στους ειδικούς της Chipworks, οι οποίοι το αποσυναρμολόγησαν και εξήγησαν τη «μαγική» συνατή της Apple.
Σύμφωνα με τον Linley Gwennap, director του The Linley Group, η επένδυση της Apple σε custom CPU σχεδιασμό συνεχίζει να αποδίδει καρπούς, καθώς το νέο iPhone 7 συνεχίζει να παρέχει καλύτερες επιδόσεις από οποιαδήποτε άλλη ναυαρχίδα, ενώ ξεπερνάει και μερικά low-end PCs.
Σύμφωνα με την αναζήτηση του Gwennap, το Apple A10 που χρησιμοποιείται από το iPhone 7 είναι σημαντικά ταχύτερο από τα Samsung Exynos 8890, Qualcomm Snapdragon 820 και Huawei Kirin 955 SoCs.
Επιπροσθέτως, ο Gwennap προσθέτει ότι η νέα CPU της Apple μπορεί να συγκριθεί με ένα από τα κλασσικά Intel x86 cores, υποστηρίζοντας ότι το A10 καταφέρνει να έχει σχεδόν ίδια απόδοση με τους Intel Skylake επεξεργαστές, κυρίως εξαιτίας της αρχιτεκτονικής Hurricane.
Οι πυρήνες Hurricane κάνουν όλη τη βαριά δουλειά, ενώ οι Zephyr εκτελούν πιο οικονομικές διεργασίες, ακολουθώντας την τεχνολογία big.LITTLE της ARM. Οι Hurricane έχουν καλύτερες επιδόσεις κατά 35% σε σχέση με τους Twister που βρίσκονταν στο Apple A9. Παράλληλα, οι Zephyr μειώνουν ακόμη περισσότερο την κατανάλωση μπαταρίας.
Μάλιστα, είναι εκπληκτικό το πόσο μεγάλοι σε μέγεθος είναι οι πυρήνες Hurricane. Με μέγεθος 4,18 mm2 είναι περίπου διπλάσιοι σε μέγεθος από άλλα high-end mobile CPUs. Ακόμα και οι μικρότεροι σε μέγεθος Zephyr πυρήνες είναι πολύ μεγαλύτεροι από τους αντίστοιχους «οικονομικούς» άλλων SoCs, σχεδόν διπλάσιοι από τους Cortex-A53. Αλλά έχει κάποια σημασία το μέγεθος;
Σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ σημαντικό. Σύμφωνα με την έρευνα του Gwennap, το μέγεθος είναι μια πολύ σημαντική παράμετρος, καθώς αλλάζει τόσο το κόστος όσο και τη δύναμη. Παρά το μεγάλο τους μέγεθος όμως, οι πυρήνες της Apple δεν είναι απαραίτητα δυνατότεροι από τους υπόλοιπες πυρήνες της αγοράς ανά τετραγωνικό μέτρο. Όμως, στα chips της Apple εντοπίζουμε μεγαλύτερη αποδοτικότητα ανά κύκλο ρολογιού.
Πίσω από αυτή τη θεωρία υπάρχει πολύ ανάλυση, κάτι που δεν είναι για εμάς. Όλο το ζουμί όμως είναι παρακάτω:
«Το πλεονέκτημα της Apple είναι η ικανότητά της να ξοδεύει χρήματα. Καθώς η Apple πουλάει smartphones και όχι chips, το να προσθέσει μερικά δολάρια κόστους στην κατασκευή έχει πολύ μικρή σημασία για αυτήν, αν το αποτέλεσμα είναι ικανό να την κάνει να πουλάει με άνεση συσκευές αξίας 600+ δολαρίων».
Μπορεί να πιστεύετε ότι ο σωστός τρόπος είναι να μειώνει μια εταιρεία τα κόστη και να βελτιστοποιεί τα πάντα. Όμως, η τακτική της Apple να «ρίχνει λεφτά» στις επιδόσεις φαίνεται ότι της έχει αποφέρει πολύ περισσότερα κέρδη εν τέλει.
[via]