Featherpunk Prime ή αλλιώς “Η εκδίκηση των Φλαμίνγκο“. Είναι ένα game που αν είστε σαν και μένα, που σιχάθηκα να βλέπω ροζ φλαμίνγκο από τις παραλίες έως και κάθε φώτο στα social media πέρσι, τότε λυπάμαι πολύ, αλλά ήρθαν για εκδίκηση (τα φλαμίνγκο).
Δυστυχώς όμως, όλα τα ωραία τελειώνουν και το τέλος αυτού του στόρι δεν ήταν καλό. Λόγω κάποιων θεμάτων στην ομάδα του development, η κατασκευή του παιχνιδιού σταμάτησε και λίγο καιρό αργότερα το Steam σταμάτησε το greenlight. Ένα καλό είναι, ότι όσοι είχαν το game μπορούν να συνεχίσουν να το απολαμβάνουν.
Στόρι (ή τι παίζει ρε αδερφέ?)
Το στόρι είναι αρκετά τυπικό (ούτε καν). Είσαι ένα φλαμίνγκο/ρομπότ και ζεις σε ηρεμία με τα άλλα φλαμίνγκο/ρομπότ της ομάδας σου. Φυσιολογικά πράγματα (!). Ξαφνικά η εταιρία Cybirdroid (get it?), απαγάγει όλα τα cyber-φλαμίνγκο και μόνο εσύ γλυτώνεις, με αποτέλεσμα να γίνεις ο στυγερός εκδικητής των cyber φλαμίνγκο.
Gameplay
Το game πρακτικά είναι ένα twin stick shooter, παντρεμένο με action platformer με πίστες που θυμίζουν Metroid. Μαζεύεις πόντους σκοτώνοντας τα αντίπαλα ρομποτάκια και ξοδεύεις τους πόντους για αναβαθμίσεις για τα διάφορα όπλα κι ικανότητες σου, ώστε να σκοτώνεις γρηγορότερα τα αντίπαλα ρομποτάκια. Οι πίστες προχωράνε σε στυλ πύργου κι ανά 3 ορόφους θα αντιμετωπίζεις ένα sentinel, οι οποίοι είναι πιο οπλισμένοι κι από πυραμίδα Necron (Warhammer 40k).
Environment
Από αρχή μέχρι τέλους, το game είναι “πνιγμένο” στην cyber punk αισθητική, με νέον φωτισμό και χρώματα που το αναδεικνύουν. Νομίζω ότι, πλέον το Featherpunk Prime θα μου έρχεται στο μυαλό όταν μου λένε για cyberpunk σκηνικά.
Music
Τρομερά industrial beatάκια, που “δένουν” με το στυλ του παιχνιδιού, βγάζοντας παραέξω περισσότερο γούστο από ότι θα περίμενε κανείς από ένα indie-game.
