Assassin’s Creed Odyssey Review – Παρουσίαση

Αν μη τι άλλο η ιστορία έχει δείξει πως σε εμάς τους ανθρώπους αρέσουν οι ιστορίες. Έχουμε εφεύρει πόσες τέχνες για να το κάνουμε και για κάθε τέχνη έχουμε δημιουργήσει και τεχνολογίες και τεχνοτροπίες για να κάνουμε αυτές τις ιστορίες πιο πιστευτές. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα το storytelling ήταν πυλώνας της ανθρωπότητας. Κοινό χαρακτηριστικό όλων των λαών και χαρακτηριστικό που εξελισσόταν μαζί με τον εκάστοτε πολιτισμό.

Σήμερα, έχουμε εξελίξει το story telling αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς αυτό. Ειδικά σήμερα, που οι ζωές μας φαίνονται να είναι σκατένιες ψάχνουμε διεξόδους και τις βρίσκουμε στις ιστορίες που δεν αφορούν εμάς αλλά μπορεί να ταυτιστούμε με τους ήρωες. Ιστορίες λένε οι ταινίες, το θέατρο, τα βιβλία, η μουσική και βέβαια -interactive- ιστορίες λένε τα παιχνίδια.

Τα παιχνίδια ίσως περισσότερο από κάθε άλλο μέσο προσπαθούν να γίνουν κάτι άλλο από αυτό που είναι, προσπαθούν να πλησιάσουν στις ταινίες, θυσιάζουν το story telling για χάρη της «αληθοφάνειας» ή προσπαθούν πολύ να φανούν κάτι που δεν είναι. Αυτό δεν πετυχαίνει πάντα -για την ακρίβεια αποτυγχάνει συνήθως. Υπάρχουν όμως και λαμπρές εξαιρέσεις, παιχνίδια που κατάφεραν να πάνε το story telling σε επόμενο Level (see what I did there?) ή παιχνίδια που ξέρουν ότι είναι παιχνίδια και είναι απόλυτα οκ με το να είναι παιχνίδια. Ένα παράδειγμα για υποδειγματικό storytelling και φάρο λαμπρό για το μέσο είναι το The Witcher 3 και ένα παράδειγμα παιχνιδιού που είναι οκ με το να είναι παιχνίδι και να το δείχνει είναι το Assassin’s Creed Odyssey. Παρότι στα δύο άκρα, τα δύο αυτά έπη τα συνδέουν πολύ περισσότερα από ότι τα χωρίζουν.

Όταν κυκλοφόρησε το Witcher 3 ήταν έπος αλλά κανείς δεν είχε αντιληφθεί την επίδραση που επρόκειτο να έχει στην αγορά. Και βέβαια να θυμηθούμε πως στην αρχή είχε τα bugs του, χρειάστηκε χρόνος για να γίνει το αριστούργημα που όλοι θυμόμαστε όταν αναφέρεται το όνομά του.

Τώρα, σχεδόν 4 χρόνια μετά, αρχίζει να γίνεται εμφανής η επιδραστικότητα του από το καθαρό world building και storytelling κομμάτι μέχρι Business επιλογές της Ubisoft. Το Assassin’s Creed Odyssey είναι το πρώτο μπάσταρδο παιδί του Witcher 3. Από τον κόσμο, μέχρι τα quest μέχρι το soundtrack όλα θυμίζουν Witcher και αυτό φυσικά είναι κομπλιμέντο.

Ναι οκ ρε μεγάλε αλλά για το Assassin’s Creed Odyssey θα μας πεις;

Διαδραματίζεται στην διάρκεια του πελοποννησιακού πολέμου -μία από της σκοτεινότερες εποχές του ελληνισμού, αφότου έχουμε νικήσει τους Ξέρξες. Μπορείτε να ξεκινήσετε το παιχνίδι ως Αλέξιος ή Κασσάνδρα, απόγονοι του Λεωνίδα -και κατά συνέπεια Σπαρτιάτες. Όλες οι μεγάλες ιστορικές στιγμές του 5^ου αιώνα είναι εδώ: ο λοιμός της Αθήνας, ο θάνατος του Περικλή, οι μάχες γύρω από την Αθήνα, τα μακρά τείχη, οι συμμαχίες. Μία μεγάλη νίκη του Assassin’s Creed Odyssey ήταν πως συχνά αφού σταματούσα να παίζω, διάβαζα ξανά για την Ελλάδα του 5^ου αιώνα. Αν το έκανα εγώ που είμαι Έλληνας φανταστείτε πόσοι άλλοι θα το έκαναν και ποιο είναι το κέρδος μας. Κακά τα ψέματα, η Ελλαδική περίοδος του 500πχ-400πχ είναι από τις σημαντικότερες -αν όχι η σημαντικότερη- στην ευρωπαϊκή ιστορία. Από τις μάχες μέχρι τον πολιτισμό και τις τέχνες.

Γραφικά: Ποτέ η Ελλάδα δεν ήταν ομορφότερη

Το Assassin’s Creed Origins ήταν όμορφο αλλά buggy, ας το παραδεχτούμε. Το Assassin’s Creed Odyssey αγγίζει νέα επίπεδο ομορφιάς. Από την Ακρόπολη της Αθήνας μέχρι τα νησιά του Αιγαίου και από τα ερείπιά της Κνωσού μέχρι την Σπάρτη το Assassin’s Creed Odyssey είναι χάρμα οφθαλμών. Η λεπτομέρεια του κόσμου και των χαρακτήρων είναι μοναδική και τα «ουάου» θα σας ξεφύγουν πάνω από μια φορά (εκτός κι αν είστε τίποτα άνιωθοι Fortniteάδες, αν είστε ξουτ). Η αρχιτεκτονική των πόλεων είναι μοναδική και προσεγμένη, τα δάση, οι θάλασσες και τα βουνά είναι προσεγμένα μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας. Τα μοντέλα των ζώων, πλοίων, μυθικών πλασμάτων είναι εξαιρετικά ενώ το animation είναι ομαλό και αληθοφανές.

Έπαιξα το παιχνίδι στο PC με μία ταπεινή RX 580 8GB και ήμουν μόνιμα πάνω από τα 45 fps στο Ultra 1080p ωστόσο αν έχετε κάτι χαμηλότερο σε GPU ίσως χρειαστεί να κατεβάσετε κάποιες ρυθμίσεις.

Ατμόσφαιρα/Σενάριο: Η παρακμή ενός πολιτισμού

Το Assassin’s Creed Odyssey δεν παίρνει ποτέ σοβαρά τον εαυτό του αλλά η περίοδος που πραγματεύεται έχει τόσο ειδικό βάρος που το παιχνίδι και κάθε απόπειρα δημιουργίας σεναρίου, συνθλίβεται κάτω από αυτό το βάρος.

Ξεκινάς το παιχνίδι μετά από μια μικρή εισαγωγή που σου δείχνει τον/την αδερφό/αδερφή σου να ρίχνεται από τον Ταΰγετο μετά από παρότρυνση της Πυθίας, προσπαθώντας να το σώσεις, ρίχνεις τον Ιερέα και έτσι σκοτώνεις έναν άνθρωπο και πρέπει να τιμωρηθείς, ακολουθείς λοιπόν τη μοίρα του αδελφακίου σου και σε ρίχνει ο πατέρας σου.

Fast forward στο μέλλον, είσαι στην Κεφαλονιά υπό την προστασία του Μάρκου, ενός απατεωνίσκου που όμως φροντίζει τους κοντινούς του ανθρώπους. Είσαι Μίσθιος (μισθοφόρος) και βγάζεις το ψωμί σου κάνοντας quests, που ενίοτε βρίσκεις σε αρχαία post it κολλημένα σε διάφορα κεντρικά σημεία των πόλεων που συναντάς. Σύντομα μαθαίνεις πως τόσο η αδερφή/αδερφός σου είναι ζωντανός και είναι μπλεγμένος με το Cult of Cosmos που βρίσκεται πίσω από τον πόλεμο προς όφελος του. Μαθαίνεις επίσης πως η μητέρα σου είναι ζωντανή και ξεκινάς μία εκστρατεία να βρεις την Ciri…εεε τη μητέρα σου. Από εκεί και πέρα γίνεται λίγο mindfuck καθώς στο παιχνίδι μπαίνουν Μυθικά πλάσματα, η Ατλαντίδα και διάφορα ακόμα στοιχεία που μάλλον, ίσως, πιθανόν να μην είναι ιστορικά ακριβή αλλά hey, είναι παιχνίδι θυμάστε;

Η ατμόσφαιρα είναι αντίστοιχη της εκάστοτε στιγμή είτε πρόκειται για τον λοιμό, είτε για ρητορικές διαφωνίες με τον Σωκράτη είτε για πιο ανάλαφρες στιγμές σκοτώνοντας Μινώταυρους και Κύκλωπες.

Έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά, τηρουμένων πάντα των αναλογιών, να μείνουν πιστοί στην ιστορία αλλά και να δημιουργήσουν ένα καινούριο Narrative γιατί, hey, είναι παιχνίδι.

Bonus τα Ελληνικά που ακούγονται σε διάφορα σημεία του παιχνιδιού και είναι πραγματικές προτάσεις με νόημα και context και όχι «γεια σου καλημέρα, γεια σου καληνότσες, μουπολυτα μουπολυτα».

Gameplay: The Assassin’s Creed 3: Wild Odyssey

Οκ, το gameplay είναι κλασικό Assassin’s Creed. Θα πηδάτε από ταράτσα σε ταράτσα και θα σκοτώνετε ως Assassin διάφορους εχθρούς αλλά κατά βάση το Gameplay είναι The Witcher 3 και αυτό δεν είναι καθόλου κακό. Τα RPG elements που προστέθηκαν κάνουν πιο ενδιαφέρον το παιχνίδι και δίνουν βάθος, ενώ έχετε τη δυνατότητα να διαλέξετε το style του gameplay που θέλετε εσείς: θέλετε να μπείτε από την μπροστινή είσοδο με Hammer? Μπορείτε. Θέλετε να παίξετε από μακριά με τόξο; Μπορείτε. Είστε Assassin Και θέλετε να μείνετε πιστός στο stealth? Και πάλι μπορείτε.

Προσθέστε και τα ταξίδια με το καράβι σας, την Adrestia και τα αντίστοιχα quest που συναντάτε στη θάλασσα και έχετε ένα Assassin’s Creed Black Sails μέσα στο Odyssey.

Ο κόσμος είναι γεμάτος από ερωτηματικά και νέα quests, κάποια είναι βαρετά fetch quests και κάποια εξελίσσονται σε ενδιαφέροντα κομμάτια story telling. Το Gameplay παίρνει τα καλύτερα του Witcher, τα καλύτερα των Assassin’s Creed και λίγο από Batman games, τα βάζει σε ένα μίξερ και το αποτέλεσμα είναι ενδιαφέρον. Όχι πρωτότυπο, αλλά σίγουρα ενδιαφέρον.

Μουσική/Ήχος: Malaka αυτοί έχουν κάνει σοβαρή δουλειά

Από το voice acting πρωταγωνιστών και support cast μέχρι background συζητήσεις που θα ακούσετε στα ταξίδια σας, ο ήχος παίρνει άριστα. Δηλαδή είναι απίστευτο, στις αγορές περνάτε και ακούτε σε άπταιστα αρχαία Ελληνικά εμπόρους να σας πωλούν την πραμάτια τους. Ή η τελειότητα του «τι λαμβάνειν χώρα» που σας ρωτάνε που και που οι NPCs. Ο κόσμος είναι ζωντανός και η δουλειά που έχει πέσει στο ηχητικό κομμάτι είναι εμφανής και μοναδική.

Η μουσική δεν βγαίνει ποτέ στο προσκήνιο και συνοδεύει τίμια τις περιπέτειες σας χωρίς να ξεχωρίζει.

Εν κατακλείδι

Το Assassin’s Creed Odyssey είναι ένα παιχνίδι που δε φοβάται να δείξει ότι είναι παιχνίδι και αυτό είναι η μεγαλύτερη δύναμή του. Μαθαίνει από τα λάθη του, μαθαίνει από τον ανταγωνισμό και δημιουργεί το καλύτερο Assassin’s Creed ever. Είναι δύσκολο για έναν Έλληνα που γνωρίζει την βαρύτητα εκείνης της περιόδου να κρίνει αντικειμενικά και όμως το Assassin’s Creed τα πηγαίνει περίφημα, κατανοεί και παρουσιάζει με το βάρος που της αρμόζει και αυτό δεν είναι λίγο. 100+ ώρες παιχνιδιού θα σας κάνουν να χαθείτε στον κόσμο της αρχαίας Ελλάδας, ιδανικά θα σας μάθουν ιστορία ή θα σας κάνουν να θυμηθείτε μία τόσο σκοτεινή αλλά και φωτεινή περίοδο ταυτόχρονα.

Εν όψει Black Friday η τιμή είναι χαμηλότερη και πραγματικά αξίζει να βιώσετε αυτή την εμπειρία.

Το Assassin’s Creed Odyssey είναι Τιτάνιο επίτευγμα με τραγικές προεκτάσεις στο story telling του που μόνο ένας τυφλός Κύκλωπας δε θα έβλεπε. Υπάρχουν στιγμές που θα έκαναν ακόμα και τη μέδουσα να πετρώσει.

*ευχαριστούμε την CD MEDIA που μας παραχώρησε KEY για PC.