Τα open world παιχνίδια τυγχάνουν τρομερής δημοφιλίας στις μέρες μας. Το αίσθημα του να εξερευνά κανείς έναν κόσμο που είναι φαινομενικά ατελείωτος, σίγουρα προσφέρει μια φρεσκάδα σε πολλά παιχνίδια και πολλές νέες προοπτικές. Τα open world παιχνίδια περιβάλλονται από μια σειρά στερεότυπων που μπορεί κανείς να συναντήσει πάνω κάτω σε όλα τα παιχνίδια.
Ας δούμε και ας καταρρίψουμε τους μύθους γύρω από αυτά τα παιχνίδια!
#1 “Ένα άδειο παιχνίδι είναι πάντα ένα κακό παιχνίδι.”
Όταν σκεφτόμαστε ένα open world παιχνίδι, το φανταζόμαστε γεμάτο πράγματα να κάνει και να εξερευνήσει κανείς. Άρα, όταν δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να δει κανείς στον χάρτη (ή να κάνει), υποψιαζόμαστε ότι οι δημιουργοί του παιχνιδιού ήταν μάλλον λίγο τεμπέληδες! Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το open world του Dynasty Warriors. Ωστόσο, ένα open world game με λίγο κόσμο δεν σημαίνει απαραίτητα ένα κακό παιχνίδι.
Πολλές φορές στα open world παιχνίδια προσέχουμε ακόμα και την μικρότερη λεπτομέρεια! Στο Red Dead Redemption για παράδειγμα, δεν υπάρχει πολύς κόσμος. Το παιχνίδι εστιάζει πολύ περισσότερο θα λέγαμε στα τοπία. Όμως, σε συνδυασμό με την ατμόσφαιρα που προσφέρει, καθώς και το είδος και την ιστορία του παιχνιδιού, όλα δένουν όμορφα. Αυτό δεν σημαίνει πως οι δημιουργοί βαρέθηκαν να φτιάξουν πράγματα. Το παιχνίδι προσφέρει πολλές επιλογές στον παίκτη, ενώ ταυτόχρονα δεν γεμίζει με άχρηστα και ανούσια quests.
#2 “Ο κόσμος δεν είναι διαθέσιμος στον παίκτη εξαρχής.”
Υπάρχουν open world παιχνίδια, όπου για να προχωρήσει κάποιος σε ένα καινούριο σημείο του χάρτη, πρέπει να έχει συμπληρώσει κάποια quests. Έτσι ο χάρτης ξεκλειδώνει σιγά σιγά. Αυτό βέβαια συγκρούεται με την γενικότερη έννοια του open world, αν και δεν περιορίζει απαραίτητα τον παίκτη από το να εξερευνήσει. Για παράδειγμα, το Uncharted 4, “σπάει” τον χάρτη σε μικρότερα κομμάτια. Δεν είναι ότι ο παίκτης περιορίζεται, αλλά σίγουρα θα το περιγράφαμε ως ημι-open world. Άρα αν ο παίκτης δεν μπορεί να δει τα πάντα, τότε το παιχνίδι δεν είναι open world; Βασικά, τα παιχνίδια open world, δεν λειτουργούν ακριβώς έτσι.
Συνήθως τα παιχνίδια εστιάζουν στο τι βλέπει εκείνη την ώρα ο παίκτης. Αυτό φαίνεται πολύ καλά στο Horizon Zero Dawn, όπου κομμάτια του κόσμου εμφανίζονται και εξαφανίζονται ανάλογα με το πού έχει στραμμένο το βλέμμα ο παίκτης. Αν ο παίκτης βλέπει τα πάντα όλη την ώρα, τότε γίνεται πολύ πιο δύσκολο να διακρίνει που βρίσκεται και τι πρέπει να κάνει.
#3 “Όσο μεγαλύτερος ο κόσμος, τόσο καλύτερο το παιχνίδι.”
Ένας μεγάλος κόσμος δίνει πολλές δυνατότητες στον παίκτη. Όμως αυτό από μόνο του δεν αρκεί. Ο κόσμος πρέπει να είναι και καλοφτιαγμένος. Ας φέρουμε για παράδειγμα ξανά το Horizon Zero Dawn. Σίγουρα ο κόσμος δεν είναι τόσο μεγάλος, αλλά είναι πυκνός και προσφέρει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στον παίκτη. Αυτό το καθιστά ένα από τα καλύτερα open world games. Αντίθετα, το Spider-Man έχει μεγαλύτερο κόσμο με πολλές filler και γενικές αποστολές που δεν έχουν ουσιαστικό νόημα.
#4 “Ένα καλό open world αρκεί.”
Υπάρχουν αρκετά παιχνίδια που χρησιμοποιούν τον ίδιο χάρτη για πολλά open world games. Για παράδειγμα, το Far Cry Primal χρησιμοποιεί τον ίδιο χάρτη που συναντάμε στο Far Cry 4.
Λόγω του ότι έχουμε να κάνουμε με μια τελείως διαφορετική εποχή στον χρόνο, οι ομοιότητες δεν επηρεάζουν τις δυνατότητες του παίκτη. Αντίθετα, αν και το Saints Row 1 και 2 είχαν τον ίδιο χάρτη, οι ομοιότητες ήταν πολύ ορατές και περιόριζαν κατά πολύ τις δυνατότητες του παίκτη. Αν και δεν είναι καλή ιδέα το να χρησιμοποιεί κανείς τον ίδιο χάρτη για πάνω από ένα παιχνίδια, βλέπουμε πως δεν είναι απίθανο δύο παιχνίδια με τον ίδιο χάρτη να είναι εξίσου καλά. Αυτό βέβαια είναι πολύ δύσκολο καθώς το παιχνίδι καταλήγει συνήθως σε επαναλήψεις και ο παίκτης πολλές φορές δεν αισθάνεται να παίζει δύο διαφορετικά παιχνίδια αλλά ένα.
#5 “Τα παιχνίδια open world είναι καλύτερα από τα κλασικά.”
Πολλοί ισχυρίζονται πως τα open world είναι πολύ καλύτερα από τα κλασικά, γραμμικά παιχνίδια με συγκεκριμένη ιστορία και χάρτη. Όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Υπάρχουν γενικότερα καλά και κακά παιχνίδια. Αυτό όμως δεν έχει τόσο να κάνει με το αν έχουν συγκεκριμένη πλοκή (ή χάρτη) ή όχι. Έχει να κάνει με το πόση προσπάθεια έχουν βάλει οι δημιουργοί και τι όραμα είχαν φτιάχνοντάς το. Υπάρχουν και κακά open world παιχνίδια, βαρετά και φτιαγμένα πρόχειρα, αλλά και καλά γραμμικά παιχνίδια με ωραία γραφικά, ιστορία και μουσική που σε συναρπάζουν. Οπότε βλέπουμε πως το κατά πόσο καλό ή κακό είναι ένα παιχνίδι, έχει να κάνει περισσότερο με το πως φτιάχτηκε και όχι το πόσο μεγάλο και αχανές είναι.
Σίγουρα υπάρχουν κι άλλοι μύθοι γύρω από τα open world, αλλά με την εξέλιξη της τεχνολογίας και τον ανταγωνισμό, ελπίζουμε σύντομα να καταρριφθούν όλοι.
