Το Σάββατο βγήκα για το καθιερωμένο ποτό μου. Προέκταση του χεριού μου πάντα το κινητό μου, ένα Nexus 4 από τη μαμά Google. Η μαμά θα σκέφτηκε ότι πείνασα και κατά τις 10 το βράδυ με ειδοποίησε ότι με περιμένει μια σοκολατίτσα, αρκεί να πατήσω το κουμπί “Update Now”. To Android 4.4 Kit Kat είχε φτάσει και χτυπούσε την πόρτα να μπει.
Μερικά δευτερόλεπτα μετά το ρομποτάκι κάνει την εμφάνισή του. Restart και αμέσως βλέπω μια γραφική ανανέωση. Οι λεπτές πολύχρωμες γραμμές είναι τώρα φωτεινές σφαίρες που “παίζουν” μεταξύ τους. Ξέρω ότι έχω κάτι φρέσκο στα χέρια μου αλλά αναρωτιέμαι αν πήρα αναβάθμιση σε Windows Phone μιας που οι σφαίρες θυμίζουν έντονα το logo της Microsoft. Λίγη αναμονή ακόμη για τα αναρύθμητα apps μου να αναβαθμιστούν και αυτά , μία ακόμη άχρηστη πληροφορία σε αυτή τη διαδικασία και φτάνουμε στην εισαγωγική οθόνη.
Η αλλαγή που προσέχει κανείς αμέσως είναι η εμφάνιση του εικονιδίου της φωτογραφικής μηχανής κάτω δεξιά και το βελάκι στη μέση που όταν το σύρεις προς τα επάνω ενεργοποιεί το Google Now. Είναι μια καλοδεχούμενη προσθήκη αλλά δεν συνάδουν με τον τρόπο που λειτουργούσε αυτή η οθόνη μέχρι σήμερα. Το εικονίδιο της φωτογραφικής μηχανής πρέπει να το σύρεις από δεξιά προς τα αριστερά, ενώ το βελάκι από κάτω προς τα πάνω. Μοιάζουν ξένες κινήσεις μεταξύ τους. Σαν κάτι να λείπει.
Όλα είναι εκεί που τα άφησα αλλά έχω νέο σετ βασικών εικονιδίων του Android το οποίο είναι πιο άσχημα από τα προηγούμενα. Μοιάζουν χοντροκομμένα και κάπως ρετρό. Όχι με την καλή έννοια. Το σοκ έρχεται μόλις προσπαθήσεις να κάνεις κάποια κλήση. Εντελώς νέα οθόνη που σκοπό έχει να σε κάνει να μπερδευτείς με τα Hangouts και να μην ξέρεις τι κάνεις. Από την άλλη είναι δεμένη πολύ καλά με το Google Now που θα αναφέρω παρακάτω.
Βράδυ, έξω, οι φωτογραφίες είναι απαραίτητες για αυτούς που καίγονται να ξέρουν τι τρώω και τι πίνω, που και με ποιον. Η φωτογραφική μηχανή μοιάζει να αργεί να εστιάσει σε σχέση με πριν αλλά τώρα οι φωτογραφίες μοιάζουν καθαρότερες και πιο “ζωντανές”. Το σοκ έρχεται με το πρόγραμμα επεξεργασίας που εμφανίζεται από το πουθενά. Ευτυχώς μπορώ να το αποφύγω στις περισσότερες περιπτώσεις αλλά η Google θέλει πάση θυσία να το χρησιμοποιήσω και έτσι εμφανίζεται μέσω τον apps που δεν ρωτούν για το πρόγραμμα επιλογής εικόνων. Είναι κάτι ακατάληπτο, που στα πρώτα δευτερόλεπτα με φέρνει σε απελπισία και εγκαταλείπω εντελώς και το app που χρησιμοποιούσα και τον πρόγραμμα της Google. Κρυμμένος εφιάλτης.
Το ίδιο βράδυ αυτό που προσέχω είναι ότι τα σποραδικά προβλήματα σύνδεσης που είχα με το WiFi λύθηκαν ως δια μαγείας και ταυτόχρονα “ένιωσα” ότι η μπαταρία μου κράτησε λίγο παραπάνω απ’ ότι συνήθως. Δεν είναι επιστημονική μέτρηση αλλά θα έλεγα ένα 10%. Το επόμενο πρωί έχω χρόνο να ασχοληθώ με το βελάκι στην οθόνη ξεκλειδώματος. Πίσω από αυτό κρύβεται το Google Now, η ενισχυμένη και καλύτερη από ποτέ μηχανή προσωπικού βοηθού της Google. Με την εντολή OK Google ενεργοποιείται η φωνητική καθοδήγηση του τηλεφώνου που κάνει τη δουλειά της όπως θα περίμενε κανείς. Εννοείται ότι δεν καταλαβαίνει ελληνικά. Αλλά ποιος νοιάζεται; Εγώ είχα παιχνίδι για την υπόλοιπη μέρα. Μια μέρα με το Kit Kat.