Παλαιότερα πριν συνηθίσουμε την χρήση βιομετρικών συστημάτων ασφαλείας στα smartphones μας, τα περισσότερα τηλέφωνα βασίζοντας σε λειτουργίες ασφαλείας όπως η χρήση ενός κωδικού πρόσβασης ή σε Android συσκευές είχαμε και τον σχηματισμό μοτίβου. Ωστόσο, όλα αυτά προστατεύονταν νομικά και έτσι οι ύποπτοι δεν μπορούσαν να αναγκαστούν από τις αστυνομικές αρχές να ξεκλειδώσουν τις συσκευές τους εάν δε το επιθυμούσαν οι ίδιοι.
Ωστόσο, τι γίνεται με τη βιομετρική ασφάλεια, όπως τα συστήματα αναγνώρισης προσώπων της Apple ή το Touch ID; Όπως αποδεικνύεται, όλα αυτά προστατεύονται με τον ίδιο τρόπο όπως οι κωδικοί πρόσβασης. Αυτό συμβαίνει σύμφωνα με απόφαση του δικαστή Kanis Westmore. Σύμφωνα με την απόφαση, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το αίτημα “διαφεύγει από την τέταρτη και την πέμπτη τροπολογία”. Η αστυνομία είχε αρχικά υποβάλει αίτημα να υποχρεώσει τα άτομα να ξεκλειδώσουν τις συσκευές τους χρησιμοποιώντας βιομετρικά στοιχεία, όπως δακτυλικά αποτυπώματα, αναγνώριση προσώπου ή / και αναγνώριση ίριδας.
Ο Westmore έγραψε: “If a person cannot be compelled to provide a passcode because it is testimonial communication, a person cannot be compelled to provide one’s finger, thumb, iris, face, or other biometric feature to unlock that same device. The undersigned finds that a biometric feature is analogous to the 20 nonverbal, physiological responses elicited during a polygraph test, which are used to determine guilt or innocence, and are considered testimonial.”
[via]
