Μπορεί να έχεις ακούσει ότι ο κωδικός σου στο LinkedIn, Tumblr ή το Dropbox μπορεί να βρίσκεται κάπου εκεί. Ή μπορεί να έχεις ακούσει ιστορίες για κάποιον τύπο που συνελήφθη ενώ «έπαιζε» με το Silk Road, το site που πουλάει ναρκωτικά ή άλλα παράνομα αγαθά. Πιθανότατα, όλο και κάπου θα έχει πάρει το αυτί σας τη φράση «dark web» ή κάπου θα έχετε διαβάσει κάτι για αυτό. Όμως, τι στο καλό είναι πια αυτό το dark web; Πώς μπορεί κάποιος να βρεθεί εκεί; Είναι επικίνδυνο; Και τι το κάνει… dark;
Τι είναι το dark web
Το dark web αποτελείται κυρίως από σελίδες που επιτρέπουν στους χρήστες να διατηρούν την ανωνυμία τους και απαιτεί συγκεκριμένο software για να έχει κάποιος πρόσβαση σε αυτό. Δεν θα πέσετε πάνω σε αυτά τα sites με μια απλή αναζήτηση στο Google, καθώς δεν εμφανίζονται στις μηχανές αναζήτησης. Όπως προείπαμε, η ανωνυμία είναι ο καθοριστικός παράγοντας του dark web, και χρησιμοποιείται για οποιοδήποτε λόγο μπορείτε να φανταστείτε, από τον πιο αθώο μέχρι τον πιο επικίνδυνο.
Είναι το ίδιο με το deep web;
Όχι. Το γνωστό deep web είναι οτιδήποτε online που δεν εμφανίζεται από τις μηχανές αναζήτησης. Τα εισερχόμενα του email σου, για παράδειγμα, είναι ένα μέρος του deep web, καθώς οτιδήποτε και να γκουγκλάρω εγώ δεν θα με οδηγήσει στα εισερχόμενά σου. Το Deep web και το Dark web έχουν εμπλακεί αρκετά μετά το Silk Road, αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα.
Πώς μπορώ να βρεθώ εκεί;
Ανάλογα σε ποιο μέρος του dark web θέλετε να έχετε πρόσβαση, πρέπει να χρησιμοποιήσετε διαφορετικές υπηρεσίες. Υπάρχουν πολλές γνωστές υπηρεσίες, όπως browsers ,όμως δεν θα τις αναφέρουμε εδώ.
Μπορώ να… μπλέξω ψάχνοντας στο dark web;
Well, το techingreek.com δεν είναι ο δικηγόρος σας. Και ενώ θεωρητικά, είστε ανώνυμοι, άνθρωποι έχουν συλληφθεί κάνοντας διάφορα στο dark web αρκετές φορές. Θεωρητικά έχετε φτάσει στο επίπεδο ωριμότητας ώστε να γνωρίζετε τη διαφορά μεταξύ νόμιμου και παράνομου, χωρίς να ρωτάτε ένα τεχνολογικό blog να σας καθοδηγήσει.
Δεδομένων αυτών, υπάρχουν πολλά πράγματα στο dark web που σίγουρα δεν θα σας βάλουν σε μπελάδες. Μάλιστα, εταιρείες όπως το Facebook χρησιμοποιούν το dark web για να επιτρέπουν σε ακτιβιστές και υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να συνδέουν τις σελίδες τους με πιο ασφαλή τρόπο. Άλλωστε, εκεί όντως δεν υπάρχει λογοκρισία.
[via]